Η διαδρομή: Η χαράδρα του Βίκου είναι μία από τις πιο ιδιαίτερες χαράδρες του κόσμου, χάρη στις αναλογίες της. Έχει χαρακτηριστεί το βαθύτερο φαράγγι του κόσμου, με κάθετο ανάπτυγμα 1.250 μ., αυτό όμως προκύπτει μόνο σε σχέση με το άνοιγμά του, που είναι 200 μ. στο στενότερο σημείο του, σύμφωνα με το Εθνικό Πάρκο Βορείου Πίνδου, πυρήνα του οποίου αποτελεί. Επιπλέον, η χαράδρα του Βίκου εντάσσεται στο Γεωπάρκο της UNESCO και αποτελεί Περιοχή Απολύτου Προστασίας, απαγορεύεται δηλαδή οποιαδήποτε δραστηριότητα στο εσωτερικό του (διανυκτέρευση, κοπή λουλουδιών, άναμμα φωτιάς κ.λπ.). Μια και πρόκειται για διάσχιση, η διαδρομή έχει και ανηφορικά, και κατηφορικά, και επίπεδα τμήματα.
Περπατάτε μέσα στην πυκνή βλάστηση, άλλοτε στο μονοπάτι στα τοιχώματα, άλλοτε σε παλιά καλντερίμια και άλλοτε στην κοίτη του ποταμού, κάτω από τα εντυπωσιακά ασβεστολιθικά τοιχώματα και με θέα στις κορυφές της Τύμφης. Ακούτε γύρω σας πουλιά και έντομα, περνάτε κάτω από βράχινα σκέπαστρα, διασχίζετε πυκνά δάση αδιαπέραστα από το φως του ήλιου, αφουγκράζεστε μήπως αντιληφθείτε αρκούδα, παρατηρείτε τα φημισμένα βότανα και τα λουλούδια ανάλογα με την εποχή. Για να καταλάβετε τον πλούτο, σκεφτείτε ότι στο πάρκο έχουν καταγραφεί 186 διαφορετικά είδη πουλιών και πάνω από 1.800 είδη φυτών.
Η κλασική διαδρομή ξεκινά από το Μονοδένδρι και καταλήγει στο χωριό Βίκος ή το αντίστροφο, ωστόσο υπάρχουν διάφορες παραλλαγές. Εμείς ξεκινήσαμε από το χωριό Μεγάλο Πάπιγκο και καταλήξαμε στο Μονοδένδρι, αυξάνοντας τον χρόνο, αλλά απολαμβάνοντας τη διαδρομή στα ριζά της επιβλητικής Αστράκας.
Οι στάσεις: Γενικά στον Βίκο μπορείτε να κάνετε στάση σχεδόν οπουδήποτε, μια και υπάρχουν πάρα πολλά σκιερά πλατώματα. Μία από τις ωραιότερες, ωστόσο, είναι στις πηγές του ποταμού Βοϊδομάτη, περίπου 2 ώρες μετά το Πάπιγκο (φτάνοντας στην κοίτη, θα χρειαστεί να περπατήσετε για λίγο προς την αντίθετη κατεύθυνση). Εδώ αναβλύζει ο διάσημος ποταμός, γι’ αυτό και οι κάτοικοι της περιοχής θα σας παροτρύνουν να πιείτε κατευθείαν από την κοίτη του, το κολύμπι ωστόσο να ξέρετε ότι απαγορεύεται μέσα στο Εθνικό Πάρκο. Αν κάνετε τη διαδρομή πριν από τις πρώτες βροχές, αυτό είναι το μοναδικό σημείο όπου θα συναντήσετε νερό.
Σε περίπτωση βροχόπτωσης, όμως, να είστε συνολικά ιδιαίτερα προσεκτικοί, καθώς τα ασβεστολιθικά πετρώματα γλιστράνε πολύ. Ωραία στάση θα κάνετε και στην πηγή Κλίμα, στο μέσον περίπου της διαδρομής, όπου υπάρχει και βρύση για να γεμίσετε τα παγούρια σας, αλλά και στη διασταύρωση με τη χαράδρα του Μεγάλου Λάκκου, για να βγάλετε φωτογραφίες με φόντο το ψηλότερο και στενότερο σημείο της χαράδρας.
Οι μύθοι και οι ιστορίες: Βαλσαμόχορτο για τα εγκαύματα και τις πληγές ή κορακόχορτο για την καρδιά: οι Βικογιατροί ή Κομπογιαννίτες ήταν οι περίφημοι πρακτικοί θεραπευτές που αποθεώθηκαν αλλά και αμφισβητήθηκαν τον 17ο αιώνα. Περιφέρονταν από χωριό σε χωριό με το ραβδί τους και πουλούσαν τα βοτάνια τους στους κατοίκους, θεραπεύοντας πλήθος ασθενειών. Δεν ονομάστηκαν τυχαία Βικογιατροί, βέβαια. Τα μαντζούνια που πουλούσαν ήταν αποκλειστικά από τη χαράδρα του Βίκου, η οποία αποτελεί αληθινή κιβωτό φαρμακευτικών βοτάνων, που χρησιμοποιούνται έως σήμερα ακόμη και στο πλαίσιο της εναλλακτικής ιατρικής.
Σε ποιους απευθύνεται: Η διάσχιση θεωρείται δύσκολη, καθώς, παρότι δεν παρουσιάζει τεχνικές δυσκολίες, περιλαμβάνει πολύωρη πεζοπορία η οποία δεν ενδείκνυται για όλους, ούτε για παιδιά. Μην την υποτιμήσετε, διότι σε περίπτωση που θελήσετε να εγκαταλείψετε δεν υπάρχουν πολλές έξοδοι από το φαράγγι.
Tips: Ωραία εναλλακτική διαδρομή είναι να καταλήξετε στο πιο ήσυχο χωριό Καπέσοβο αντί για το Μονοδένδρι. Σε αυτή την περίπτωση θα χρειαστείτε περίπου 1½ ώρα παραπάνω. Εάν αντί για το Πάπιγκο ξεκινήσετε από το χωριό Βίκος, υπολογίστε 1 ώρα λιγότερη. Σε κάθε περίπτωση, ακολουθείτε τη σήμανση του εθνικού μονοπατιού Ο3, αν και η πορεία σας είναι τόσο σαφής που πολύ δύσκολα θα χαθείτε. Στο Μικρό Πάπιγκο θα βρείτε το κέντρο ενημέρωσης για όποια πληροφορία χρειάζεστε. Πριν ή μετά τη διάσχιση αξίζει να φτάσετε στα δύο σημεία θέας της χαράδρας, που βρίσκονται στο στενότερο σημείο της: τη θέση Οξιά μετά το Μονοδένδρι και την Μπελόη στο Βραδέτο.
Η διάρκεια: Η διαδρομή έχει μήκος 12 χλμ. και καλύπτεται σε περίπου 7 ώρες, ανάλογα με τον ρυθμό περπατήματος και τις στάσεις. Από τα 1.000 μ. υψόμετρο όπου βρίσκεται το Πάπιγκο θα χρειαστεί να κατεβείτε στον πυθμένα, στα 500 μ. υψόμετρο, και να ξανανέβετε στα 1.060 μ., όπου βρίσκεται το Μονοδένδρι. Φροντίστε από πριν για τον τρόπο επιστροφής στη βάση σας-οι αποστάσεις στο Ζαγόρι είναι μεγάλες.
