5.3.23

Νότια Εύβοια: Τα Νέα Στύρα


Ένα θαλασσινό ταξιδάκι μόλις 45 λεπτών με το φέρι μπoτ θα σας φέρει στα Νέα Στύρα από την Αγία Μαρίνα του Μαραθώνα (αλλιώς προσεγγίζετε και οδικώς από τη Χαλκίδα, στα 86 χιλιόμετρα απόσταση). Βγαίνοντας από το πλοίο, μάλιστα, μπορείτε να αρχίσετε αμέσως τις καλοκαιρινές σας διακοπές και τα μπάνια-ένα από τα βασικά πλεονεκτήματα αυτού του πολύ δημοφιλούς θερέτρου. Επειδή βρίσκονται στο πιο στενό σημείο της Εύβοιας, σε απόσταση μόλις 6 χιλιομέτρων από το Αιγαίο, τα Νέα Στύρα σας δίνουν τη δυνατότητα επιλογής ανάμεσα σε ανοιχτές, πελαγίσιες παραλίες και σε απάνεμες ακτές του Νότιου Ευβοϊκού-ανάλογα με τον άνεμο.

Ακριβώς πάνω στο προστατευμένο λιμάνι, επιπλέον, απλώνεται η μεγάλη αμμώδης παραλία με τη νησίδα Στύρα απέναντι. Οργανωμένη, με γαλάζια, καθαρά και ρηχά νερά, με λευκή άμμο έξω μα και στον βυθό, είναι ζεστή και σχεδόν πάντα προστατευμένη από τους ανέμους: μια περίπτωση ιδιαίτερα φιλική σε οικογένειες με παιδιά. Όλα βρίσκονται στα πόδια σας, εδώ: οι ξαπλώστρες και οι ομπρέλες των beach bars, αλλά και άπειρα ταβερνάκια, μπαρ και καφετέριες. Θα κολυμπήσετε, θα φάτε φρέσκο ψαράκι, θα πιείτε, θα ξενυχτήσετε και θα ρομαντζάρετε με την άνεσή σας. Και για όσους θέλουν να προχωρήσουν λίγο παραπέρα, οι ακρογιαλιές από τα Νέα Στύρα μέχρι το Δήλησο έχουν την ίδια γοητευτική τοπιογραφία. Προς το Μαρμάρι, θα αγαπήσετε την παραλία στο Νημποριό. Λοφάκια με μικρές χαράδρες στην πλάτη του χωριού, μεγάλη, αμμώδης ακτή, αρκετός κόσμος: άλλος ένας προορισμός που είναι ό,τι πρέπει για οικογένειες με παιδιά.

Προς το Αιγαίο, πάλι, ίσως θελήσετε να εξερευνήσετε τη δυσπρόσιτη μα πανέμορφη παραλία του Χάρακα. Ο βραδινός περίπατος στο λιμάνι για να δείτε το ηλιοβασίλεμα, το τεμπέλιασμα στην άμμο μέχρι να βγει το φεγγάρι ή και μέχρι τα χαράματα (αφού πάντα θα υπάρχει κάτι ανοιχτό, ώστε να τσιμπολογήσετε και να πιείτε), η κοντινή απόσταση της θάλασσας από το δωμάτιό σας, είναι ορισμένα από όσα θα χαρείτε εάν επιλέξετε τα Νέα Στύρα σαν έδρα των διακοπών σας. Το βιογραφικό του χωριού λέει ότι εμφανίζεται το 1895 ως Γκισούρι, παίρνοντας τη σημερινή του ονομασία το 1940.

Τότε ήταν ψαροχώρι, το οποίο λειτουργούσε σαν επίνειο του ημιορεινού χωριού Στύρα. Ξεκίνησε έπειτα την καριέρα του σαν παραθεριστικός προορισμός των Αθηναίων κατά τη δεκαετία του 1960, τότε που σε ολόκληρη την Ελλάδα τα παλιά κτήρια γκρεμίζονταν για να γίνουν πολυκατοικίες και όλοι πια ήθελαν (και πολλοί μπορούσαν) να φτιάξουν ένα εξοχικό σπιτάκι. Η συνθήκη εκείνης της εποχής βάζει άλλωστε κι εδώ τη σφραγίδα της, αφήνοντας όμως άθικτες ορισμένες κεραμοσκεπείς οικίες λαϊκής αρχιτεκτονικής, με νοσταλγική ομορφιά. Εκτός όμως από το λαμπρό τοπίο και τις καλές υποδομές σε καταλύματα, οι προσιτές τιμές, η ζωντάνια του μέρους και οι έντονοι ρυθμοί δίνουν στα Νέα Στύρα μια σχεδόν «παιδική» χάρη.

Βόλτα στα Στύρα: Από τα Νέα Στύρα μέχρι τον Αλμυροπόταμο είναι μόλις 15 χιλιόμετρα απόσταση, στα οποία χωράνε όμως πολλά πράγματα: κάποια από τα μυστηριώδη Δρακόσπιτα της νότιας Εύβοιας, χρυσαφένιες παραλίες, «κρυμμένα» ορεινά χωριά και μαγευτικά θαλασσινά σπήλαια. Τα Στύρα, στα 4 χιλιόμετρα, είναι ένα πολύ γραφικό, παραδοσιακό ημιορεινό χωριό, σκαρφαλωμένο σε μια καταπράσινη βουνίσια πλαγιά με καταπληκτική θέα στον κόλπο των Στύρων και στα νησάκια του. Χαρακτηρίζονται δε από δροσιά, αναπαλαιωμένα σπίτια και μια μεγάλη πετρόστρωτη πλατεία, στο κέντρο της οποίας στέκει η απροσδόκητα επιβλητική εκκλησία της Γέννησης της Θεοτόκου.

Θα καθίσετε για καφέ και σπιτικά γλυκά στο γλυκύτατο «Καφενείο του Σαμαρτζή», στην πλατεία, κάτω από τη μουριά. Φτιάχνει και ομελέτες έχει και μαρμελάδες, σερβίρει όμως και τσίπουρο. Αν έρθετε εδώ βράδυ θα βρείτε κι ένα-δυο συμπαθητικά μπαράκια με ελληνική και ξένη μουσική. Από την πλατεία ξεκινούν και καλντερίμια, ένα από τα οποία θα σας πάει σε ένα θαυμαστό μέρος: τη Μεγάλη Βρύση. Τεράστια πλατάνια, πηγές, απομεινάρια ενός υπέροχου παραδοσιακού ελαιοτριβείου-θα δείτε και τις τεράστιες μυλόπετρες-παλιά πέτρινα σπίτια. Εδώ βρίσκεται και η διάσημη ταβέρνα «Το Στέκι των Δειπνοσοφιστών». Επιστρέφοντας κατόπιν προς τα Νέα Στύρα μπορείτε να σταματήσετε στο εργαστήριο τοπικών ζυμαρικών «Γκόγκλιες Στυρέων-Χειροποίητες Πίτες και Τυροπιτάρια», αν θέλετε να προμηθευτείτε τα σχετικά.

Τα Δρακόσπιτα των Στύρων: Λίγο πριν φτάσετε στα Στύρα, θα ακολουθήσετε την ταμπέλα «Προς Δρακόσπιτο» οδηγώντας πρώτα στην άσφαλτο και μετά σε (καλό) χωματόδρομο με διασταυρώσεις. Αφήνετε το αυτοκίνητο και μετά από ανηφορική πεζοπορία γύρω στα 800 μέτρα φτάνετε στα Δρακόσπιτα. Η εικόνα είναι φοβερή καθώς τα τρία μεγαλιθικά κτήρια (δύο τετράγωνα κι ένα στρογγυλό), φτιαγμένα με γιγαντιαίες πέτρες βαλμένες τη μία πάνω στην άλλη-χωρίς κανένα συνδετικό υλικό ανάμεσά τους-ξεπροβάλλουν σαν να ανασηκώνεται η ίδια η γη. Στο πάνω μέρος είναι ανοιχτά, ίσως για να βγαίνει ο καπνός. Υπάρχουν διάφορες θεωρίες για τη χρήση τους: ότι ήταν ναοί, φυλάκια, κατοικίες λατόμων, φρυκτωρίες. Με σιγουριά κανείς δεν ξέρει.

Πάντως ο κόσμος σωστά τα ονόμασε Δρακόσπιτα. Τόσο μεγάλα και ανεξήγητα, μόνο δράκοντες θα μπορούσαν να τα φτιάξουν και να τα κατοικούν. Πίσω από το στρογγυλό δρακόσπιτο, εντωμεταξύ, ξεκινάει ανηφορικό μονοπάτι που οδηγεί σε αρχαία λατομεία όπου υπάρχουν ριγμένοι στο έδαφος τεράστιοι μονολιθικοί κίονες. Αν έχετε κουράγιο μπορείτε να συνεχίσετε ακολουθώντας τα κόκκινα σήματα, με στόχο να φτάσετε στην Ακρόπολη των Αρχαίων Στύρων (σώζεται τμήμα της οχύρωσης με τους γιγάντιους λίθους), το μετέπειτα Κάστρο των Αρμένων. Ανηφορική διαδρομή μέσα από πευκόφυτο δάσος, απίστευτη θέα στα Στύρα, στον Ευβοϊκό και απέναντι στην Αττική.

Οι μαγευτικές παραλίες Τσακαίοι, Λιμνιώνας και Αρμυρίχι: Τα «χαμηλόφωνα» Μεσοχώρια, οι Ραπταίοι και οι Τσακαίοι με την ήπια φύση (θάμνοι, λίγα δέντρα) δεν συναγωνίζονται σε τουριστική ανάπτυξη τα πολύβουα Νέα Στύρα. Όμως οι παραλίες τους και οι ταβέρνες τους είναι εκπληκτικές και θα σας αφήσουν αξέχαστες αναμνήσεις. Κάτω από τους Τσακαίους, η απάνεμη και γλυκύτατη ομώνυμη παραλία προβάλλει ακαταμάχητη, με λίγα πετρόκτιστα κεραμοσκεπή σπίτια, αριστερά-δεξιά και μπλε νερά. Δίπλα ακριβώς ο καταγάλανος Λιμνιώνας, με βαθιά κρυστάλλινα ύδατα και άμμο, πάνω σε μεγάλο κόλπο που χωρίζεται στα δύο από βράχο που προβάλλει μέσα στη θάλασσα. Αν και τον χτυπάει ο βοριάς, τα νερά είναι σχεδόν πάντα γαλήνια.

Στην αριστερή μεριά βρίσκεται θαλασσινή σπηλιά με βράχια για βουτιές, στα δεξιά υπάρχουν ταβέρνες, από τις οποίες ξεχωρίζει «Ο Γιώργος». Το τρίπτυχο κλείνει με το Αλμυρίχι: μια μικρή, απάνεμη, τιρκουάζ παραλία με δύο θαλασσινές σπηλιές στην άκρη (έχουν σκιά), στις οποίες φθάνετε περπατώντας μέσα στο ρηχό νερό. Είναι προστατευμένη από τον αέρα κι έχει λευκό, ψιλό βοτσαλάκι. Καλό ελληνικό φαγητό στο γραφικό ταβερνάκι «Cavo Armirihi», θα βρείτε όμως κι ένα χαριτωμένο καφέ-μπαρ.

Στα Μεσοχώρια θα δείτε και τις Σαρκοφάγους των Μεσοχωρίων, σε ύψωμα με ονειρεμένη θαλασσινή θέα, δίπλα ακριβώς στο εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου. Πρόκειται για δύο τεράστιες σαρκοφάγους, σκαλισμένες η καθεμία σε μονοκόμματο κομμάτι μαρμάρου. Η ταμπέλα που έχει τοποθετήσει το Υπουργείο Πολιτισμού λέει πως βρέθηκαν το 1950 στην περιοχή Σπαρτιά, ήδη συλημένες. Οπότε μπορείτε να φανταστείτε ό,τι θέλετε για τις καταβολές τους. Ακόμα και ότι πρόκειται για τάφους δράκων, αφού βρισκόμαστε κοντά στα Δρακόσπιτα.

Οι παραλίες «Φρυνιακός» και «Χρυσή Άμμος» και το Μωβ Σπήλαιο: Λίγα χιλιόμετρα πιο κάτω θα συναντήσετε την παραλία Φρυνιακός ή παραλία των Ζαράκων. Ο κυματοθραύστης μπροστά στην είσοδό της αναχαιτίζει τα τεράστια κύματα (γι’ αυτό την είπαν Φρυνιακό, δηλαδή «ξέφρενο»), με αποτέλεσμα τα νερά να μένουν πάντα γαλήνια, συμβάλλοντας στη σχεδόν «εξωτική» ομορφιά του τοπίου. Πλατιά, λευκή αμμουδιά, με μια μύτη που εισχωρεί στη γαλαζοπράσινη θάλασσα, βράχοι τριγύρω, ομπρέλες, ξαπλώστρες και καφέ-μπαρ. Στα Μεσοχώρια βρίσκεται το εκθαμβωτικό Μωβ Σπήλαιο. Το λένε έτσι διότι σε κάποια σημεία του τοιχώματός του υπάρχουν φύκια σε μωβ χρώμα. Για να πάτε μέχρι εκεί, όπως και σε άλλες μαγευτικές θαλασσινές σπηλιές στην ευρύτερη περιοχή, επικοινωνήστε με τον Γιώργο Μοναστήρογλου.

Ανεβαίνοντας τώρα στους Ζάρακες (οι ντόπιοι το λένε ακόμα με το παλιό του όνομα, Ζάρκα), θα βρείτε ένα απλό, νοικοκυρεμένο χωριό, ενώ θα επισκεφθείτε και τον παλιό οικισμό Μαχαλάς, που αναπαύεται κρυμμένος σε μια αθέατη και πυκνοΐσκιωτη ρεματιά: για πληροφορίες τηλεφωνήστε στην κοινότητα Ζαράκων. Οι κάτοικοι του Μαχαλά τον εγκατέλειψαν οριστικά το 1960, όταν ολοκληρώθηκε ο νέος δρόμος Χαλκίδας-Καρύστου. Πολλά από τα σπίτια είναι πετρόχτιστα, παραδοσιακά αρχοντικά. Κάποια είναι αναστηλωμένα, άλλα έχουν τοίχους από χώμα, όλα δε διαθέτουν στέγη φτιαγμένη από σχιστόλιθο της γύρω περιοχής. Αν αισθανθείτε πως το μέρος σας «μιλάει», υπάρχει και το όμορφο, σοφιστικέ ξενοδοχείο «Zarka Villas» με την πισίνα του, χαμένο μέσα στη ρεματιά.

Ο κόλπος του Αλμυροπόταμου: Αφήνοντας το Αιγαίο, περνάτε προς την πλευρά του Νότιου Ευβοϊκού. Η παραλία του Αγίου Δημητρίου Αργυρού (Χρυσή Άμμος) βρίσκεται στον μυχό του κόλπου του Αλμυροπόταμου: ενός πανέμορφου, βαθιού φιόρδ με πολυσχιδείς ακτές, που στολίζεται στην είσοδό του με το ακατοίκητο νησάκι Καβαλλιανή. Χρυσαφί, πλατιά αμμουδιά, νερά πρασινογάλαζα και κρυστάλλινα, μια μικρή μαρίνα, ένα beach bar που νοικιάζει λίγες ομπρέλες και ξαπλώστρες, αλλά και παχιά σκιά από τα αρμυρίκια και τους ευκαλύπτους στο πίσω μέρος της παραλίας. Κοντά βρίσκεται και η παραλία Γαλάζια Λίμνη, με πολύ γαλήνια νερά (από εκεί προέρχεται το όνομά της) σε εντυπωσιακό πράσινο χρώμα.

Η παραλία του Αγίου Δημητρίου (Χρυσή Άμμος), εντωμεταξύ, ενώνεται με την τεράστια παραλία του Αλμυροποτάμου-ενός πολύ αγαπητού θέρετρου για οικογενειακές διακοπές. Ο Αλμυροπόταμος αποτελείται από το Χωριό με τα παλιά πέτρινα σπίτια και την αμμουδερή παραλία Παναγία, που εκτείνεται σε μήκος 3 χιλιομέτρων. Στο Χωριό πολλά σπίτια έχουν ανακατασκευαστεί, ανάμεσά τους και το πολύ όμορφο Γραφείο της πρώην Κοινότητας του 1860, ενός από τα τέσσερα πρώτα δημοτικά σχολεία που χτίστηκαν στη νότια Εύβοια μετά την απελευθέρωση από τους Οθωμανούς. Θα σας αρέσει και η πέτρινη εκκλησία του χωριού, ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος.

Στην παραλία της Παναγίας επικρατεί διαφορετικό κλίμα. Ευκάλυπτοι και αρμυρίκια, ενοικιαζόμενα δωμάτια, διαμερίσματα, εξοχικές κατοικίες, γρι-γρι, ψαροκάικα και βάρκες που φέρνουν φρέσκο ψάρι, μαρίνα με σύγχρονη υποδομή, ουζάδικα, ψησταριές, σουπερμάρκετ. Ρηχά, ζεστά νερά, βόλτες, μουσικές, αυλές και μπαλκόνια, όπου οι παραθεριστές ψήνουν τα παϊδάκια τους-Έλληνες και άνθρωποι από άλλες χώρες αντάμα. Το όνομα Αλμυροπόταμος προέρχεται από τη Μεγάλη Φλέβα: μια φυσική πηγή νερού, η οποία σχηματίζει μικρό ρέμα και χύνεται έπειτα στη θάλασσα. Κάτω από ιδανικές συνθήκες θα δείτε νεροχελώνες, χέλια και πάπιες.

Ο Αλμυροπόταμος συνδέεται μέσω φέρι μποτ με την Αγία Μαρίνα Μαραθώνα (45 λεπτά). Από εδώ, επίσης, μπορείτε να πάτε μέσω εσωτερικού, καλού δρόμου στο χωριό Αργυρό (παλιό όνομα Βίρα), σε υψόμετρο 220 μέτρων. Είναι η πατρίδα του σπουδαίου αγωνιστή του 1821 Νικόλαου Κριεζώτη. Το πραγματικό του επώνυμο ήταν Νικόλαος Χαραχλιάνης: το Κριεζώτης, που στα αρβανίτικα σημαίνει «μαύρο κεφάλι», του το έδωσε ο Μακρυγιάννης. Πίσω από την εκκλησία του Αγίου Νικολάου στην πλατεία ο παλιός οικισμός με τα μισογκρεμισμένα σπίτια και το παλιό σχολείο (λειτούργησε για πρώτη φορά το 1880) έχει ατμόσφαιρα ανόθευτη. Θα ήταν απόκτημα για την περιοχή αν ανακατασκευάζονταν. Στο καφενείο-μεζεδοπωλείο της Ευαγγελίας Τόγκα θα φάτε παϊδάκια προβατίνας, σουβλάκια στα κάρβουνα και τοπικά φαγητά μετά από έγκαιρη παραγγελία. Ίσως βρείτε να αγοράσετε και τη φημισμένη φάβα Αργυρού, στο διπλανό παντοπωλείο.

Μιας και φτάσατε μέχρι εδώ, επίσης, αξίζει να πεταχτείτε και στο λιμανάκι Πόρτο Μπούφαλο. Στον μυχό ενός στενού και πολύ γραφικού, προστατευμένου κολπίσκου, υπάρχουν δύο συμπαθητικά ταβερνάκια με φρέσκο ψάρι (είναι ψαρότοπος, άλλωστε), καθώς και πολλά σκάφη, τα οποία καταλύουν στο ασφαλές του λιμάνι με τον φάρο. Ακριβώς πάνω στην παραλία θα δείτε και μια μεγάλη άγκυρα που ανασύρθηκε από τα νερά του λιμανιού και ανήκει σε εμπορικό πλοίο του 17ου αιώνα, το οποίο ναυάγησε εδώ. Τέλος, για να έχετε μια ιδέα για τις αποστάσεις: Νέα Στύρα-Αλμυροπόταμος, 15 χιλιόμετρα. Αλμυροπόταμος-Πόρτο Μπούφαλο 10 χιλιόμετρα και Αργυρό-Πόρτο Μπούφαλο 3.3 χιλιόμετρα.

Διαμονή | Sunday Boutique Hotel: Πολύ μοντέρνο και καλαίσθητο city hotel, πάνω στην παραλία. Μίνιμαλ διακόσμηση με κυρίαρχο το λευκό, καλής ποιότητας έπιπλα και σκεπάσματα, διαφόρων τύπων δωμάτια, ανάμεσά τους και δύο σουίτες. Θαλασσινή θέα από τα μπαλκόνια. Διαθέτει εστιατόριο με τοπική κουζίνα και μπαρ στο πίσω μέρος, σε ανακατασκευασμένο παλιό πέτρινο οίκημα. Προσφέρονται μαθήματα πιλάτες και γιόγκα. | Filion Eco Hotel & Suites: Χτισμένο αμφιθεατρικά, με εξαιρετική θαλασσινή θέα στον Νότιο Ευβοϊκό και στις απέναντι ακτές της Αττικής. Μεγάλοι κοινόχρηστοι χώροι και πισίνα, ευρύχωρα δωμάτια και διαμερίσματα με απλή διακόσμηση σε χαρούμενα χρώματα, φτιαγμένα με φυσικά υλικά. Πλούσιο πρωινό με χειροποίητα εδέσματα, ησυχία και γαλήνη. Διαθέτει εστιατόριο. Σε 15 λεπτά οδήγηση από τα Νέα Στύρα.

Zarka Villas: Εκλεπτυσμένο κατάλυμα-καταφύγιο, κρυμμένο μέσα στη ρεματιά του Μαχαλά (του παλιού οικισμού του χωριού Ζάρακες), σε έναν παλιό ελαιώνα ανάμεσα σε ελιές και πικροδάφνες. Πετρόχτιστες βίλες με κλασική επίπλωση, πισίνα, τζακούζι σκαλισμένο στην πέτρα, εγκατάσταση μπάρμπεκιου για κάθε βίλα. Το κεντρικό, στρογγυλό, πέτρινο κτήριο στην κορυφή λοφίσκου λειτουργεί ως κοινόχρηστος χώρος με ανοιχτή κουζίνα (δεν προσφέρεται πρωινό), επιτραπέζιο τένις και βελάκια, μα και καμπίνες ώστε να αλλάζετε ρούχα για την πισίνα. Απέχει από το χωριό 5 λεπτά με το αυτοκίνητο και 15 λεπτά από την παραλία. | Galazia Limni (Γαλάζια λίμνη): Συγκρότημα ενοικιαζόμενων δωματίων με βασικό πλεονέκτημα ότι βρίσκονται ακριβώς στην υπέροχη παραλία Γαλάζια Λίμνη. Λιτή διακόσμηση με το λευκό χρώμα να κυριαρχεί, ξαπλώστρες και ομπρέλες χορτάρινες, εξωτερικό μπαρ.

Φαγητό | Το Στέκι των Δειπνοσοφιστών: Δίπλα στις πηγές, κάτω από τα πλατάνια, σε υπέροχο πέτρινο κτήριο, με κεντρικό concept του μενού την αρχαιοελληνική ιδέα των συμποσίων-να τρως και να επικοινωνείς με φίλους. Οι ιδιοκτήτες, η κα. Σοφία και ο κ. Βαγγέλης, δίνουν στα πιάτα τους ονόματα αρχαιοελληνικής έμπνευσης. Για παράδειγμα «Θρίδαξ μετά ποικιλίας αρτυμάτων», που δεν είναι παρά σαλάτα μαρούλι με μυρωδικά ή «Τυρός Μακεδονικός Πεπερίτης», δηλαδή τυροκαυτερή. Χαρακτηριστικά του μενού ορισμένα σύνθετα φαγητά όπως πανσέτα χοιρινή με γλυκόξινη σάλτσα, μέλι και θυμάρι, σκορδαλιά ρεβιθιών (ονομάζουν το φαγητό «Κρεωκάκαβο»), ξιφίας σε σάλτσα από μούρα και γεμιστές φέτες χοιρινού φιλέτου με δαμάσκηνα και γαρνιτούρα από αγκινάρες και αρακά πουρέ («Κρέα Γαλαθηνού»).

Χασαποταβέρνα Μητσάκος: Κρεοφαγία χωρίς περικοκλάδες. Μη σας αποθαρρύνει η αδιάφορη εμφάνιση αυτής της οικογενειακής ψησταριάς. Προχωρήστε στη μεγάλη βεράντα και καθίστε βλέποντας όλον τον Νότιο Ευβοϊκό και το Στουρονήσι στο βάθος. Θα παραγγείλετε συκώτι τυλιγμένο σε μπόλια, αρνί στη γάστρα, προβατίνα παϊδάκια στα κάρβουνα, κάτι από τις πολλές σούβλες (κοκορέτσι, χοιρινό κοντοσούβλι, αρνί). Έχουν δικά τους αρνιά, κατσίκια και χοιρινά, ενώ όλα τα υλικά έρχονται από τα γύρω χωριά (τα τυριά π.χ. από τοπικό τυροκομείο). Πολύ καλές τιμές. Ψήνει ο ιδιοκτήτης Σπύρος Οικονόμου.

Η Ταβέρνα του Γιώργου: Οικογενειακή ταβέρνα πάνω στην πλατιά, αμμώδη παραλία του Λιμνιώνα όπου ανεβαίνεις με λίγα σκαλάκια για να βρεθείς σε μια σκεπαστή, δροσερή βεράντα. Στο πλαϊνό μακρόστενο και ρομαντικό μπαλκονάκι που σκεπάζεται από πέργκολα με κληματαριά τα τραπεζάκια σε μονή σειρά δίνουν μια αίσθηση ιδιωτικότητας. Υπέροχο, αφράτο τηγανόψωμο παρασκευασμένο με τοπικό αιγοπρόβειο τυρί, ολόφρεσκα πελαγίσια ψάρια στη σχάρα, αστακομακαρονάδες και γαριδομακαρονάδες, τέλεια τηγανητά καλαμαράκια. Σερβίρει και ντόπια κρεατικά της ώρας.

Cavo Armirihi: Στην οικογενειακή ταβερνούλα της Αγγελικής και του Στέλιου Νικολή στη μαγευτική παραλία Αλμυρίχι η μαμά και η θεία μαγειρεύουν έξοχα τα κλασικά και αγαπημένα: παστίτσιο, γεμιστά, κόκορα κοκκινιστό, κατσίκι λεμονάτο (και οτιδήποτε άλλο με κατσικάκι), γαριδομακαρονάδα, τηγανιά κοτόπουλο, τηγανόψωμο με προζύμι. Ο Στέλιος ψήνει διάφορα της ώρας, ανάμεσά τους και πολύ καλά παϊδάκια προβατίνας. Δικά τους τα κρεατικά και τα τυροκομικά, δικά τους πολλά βιολογικά λαχανικά. Για γλυκό καρυδόπιτα. | Μεσοστράτι: Πάνω στην παραλία του Αλμυροπόταμου παίρνει τα ψαρικά του από τα καΐκια που φθάνουν φορτωμένα με την ψαριά της μέρας. Συνήθως τηγανίζει και ψήνει (καλά) μικρόψαρα, λ.χ. γαύρους, κουτσομουρίτσες, γόπα, σαρδέλα. Έχει και γίγαντες, μπακαλιάρο σκορδαλιά, σουπιές με σπανάκι.