Γιατί τα μανιτάρια ήταν πάντα για τους ανθρώπους μια γέφυρα που τουs οδηγούσε στην «άλλη πλευρά, στον κόσμο των οραμάτων, της επίγνωσης, της ένωσης με το θείο. Και αν σήμερα, σ' αυτόν τον «πολιτικά ορθά» δομημένο-δυτικό-κόσμο αυτά δεν έχουν θέση, τα μανιτάρια πάλι καταφέρνουν να βρεθούν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, χάρη στη γευστική απόλαυση που προσφέρουν. Από πού όμωs ξεκίνησαν όλα; Πώς κατάφεραν τα μανιτάρια να απεκδυθούν τη ρετσινιά του επικίνδυνου, του τοξικού, του θανατηφόρου;
H απάντηση εντοπίζεται κυρiωs στην περιοχή των Γρεβενών. Τα δάση της Πίνδου, το ασβεστολιθικό πέτρωμα του Όρλιακα, οι εκτάσεις της μολάσσας που παρεμβάλλονται ανάμεσα στους ορεινούς όγκους είναι γεμάτες μανιτάρια. Στην πόλη των Γρεβενών ζει ο εκπαιδευτικός και ερευνητής της μυκοχλωρίδας-ή μυκητοχλωρίδας-Γιώργος Κωνσταντινίδης, ο οποίος έχει επίσης αφιερώσει μεγάλο κομμάτι της ζωής του στη μελέτη και τη βρώση μανιταριών ενώ έχει μάλιστα εκδώσει ορισμένα πολύ ενδιαφέροντα βιβλία και οδηγούς για μανιταροσυλλέκτες.
Το παράδειγμά του ακολούθησαν κι άλλοι. Δημιουργήθηκε έτσι και μία «μανιταρολέσχη» με φανατικούς οπαδούς όχι μόνο από την περιοχή, αλλά και από μακρινά μέρη. Έτσι πλέον διοργανώνονται γιορτές και βραδιές αφιερωμένες στα μανιτάρια, εξορμήσεις στα δάση και σεμινάρια. Στην πόλη των Γρεβενών υπάρχουν μαγαζιά που πουλάνε κυρiως μανιτάρια, αποξηραμένα ή φρέσκα, για να τα μαγειρέψετε όπωs εσείς θέλετε καθώς και ένα εστιατόριο που εξειδικεύεται στα άγρια μανιτάρια και τους διάφορους τρόπους μαγειρικήs τους.
Δυο τρία ακόμη τα σερβίρουν σε διάφορες παραλλαγές στις τουριστικά ανεπτυγμένες ορεινές περιοχές του νομού. Όσο για τους απλούς ντόπιους, οι περισσότεροι έχουν μάθει και ξεχωρίζουν αρκετά βρώσιμα είδη και αυτό που θα σας πουν είναι ότι αυτή η γνώση κατακτήθηκε με εξάσκηση και πολύχρονη μαθητεία δίπλα σε έμπειρους δασκάλους. Γι’ αυτό μην επιχειρήσετε να τα μαζέψετε μόνοι σας. Αυτή η απόλαυση κατακτιέται μόνο με κόπο και αληθινή αφοσίωση.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ
Οι κάτοικοι του νομού Γρεβενών είχαν πάντα μια εξοικείωση με τα μανιτάρια. Τα μάζευαν από πολύ παλιά και χάρη σε αυτά ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού επιβίωσε σε δύσκολους καιρούς, όπως στην Κατοχή, όταν η τροφή ήταν δυσεύρετη.
