Το Πάπιγκο είναι χωριό του νομού Ιωαννίνων, χτισμένο στις πλαγιές της Τύμφης σε υψόμετρο 900 μέτρων. Αναφέρεται και ως Μεγάλο Πάπιγκο και μαζί με το γειτονικό του χωριό Μικρό Πάπιγκο αποτελεί κοινότητα του νομού Ιωαννίνων. Η κοινότητα έχει πληθυσμό 357 κατοίκους από τους οποίους οι 280 μένουν στο Πάπιγκο και οι 77 στο Μικρό Πάπιγκο. Το Πάπιγκο αποτελεί ένα από τα πιο χαρακτηριστικά δείγματα Ζαγορίτικης αρχιτεκτονικής και ο οικισμός είναι ανακηρυγμένος παραδοσιακός.
Ιστορικά στοιχεία: Το Πάπιγκο αναφέρεται για πρώτη φορά σε ένα χρυσόβουλο του αυτοκράτορα Ανδρονίκου Β΄, το έτος 1325. Από τον 15ο μέχρι τον 17ο αιώνα εκμεταλλευόμενο τα προνόμια που είχαν παραχωρηθεί στην περιοχή του Ζαγορίου γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη. Από το 1780 λειτούργησε ελληνικό σχολείο στο χωριό. Μετά την κατάργηση των ειδικών προνομίων της περιοχής, τον 19ο αιώνα, άρχισε η παρακμή και η μετανάστευση του πληθυσμού. Ο πληθυσμός συνέχισε να φθίνει και κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα ακόμα και μετά την απελευθέρωση της Ηπείρου. Από το 1919 το Πάπιγκο αποτέλεσε ξεχωριστή κοινότητα που διατηρήθηκε αμετάβλητη μέχρι το 2010 και την εφαρμογή του σχεδίου Καλλικράτης. Τις τελευταίες δεκαετίες ο πληθυσμός συγκρατείται και αυξάνεται ελαφρά λόγω της μεγάλης τουριστικής ανάπτυξης της περιοχής.
Φυσικό περιβάλλον: Το Πάπιγκο βρίσκεται πολύ κοντά στο φαράγγι του Βίκου και εντός του Εθνικού Δρυμού Βίκου-Αώου. Περιβάλλεται από πλούσια βλάστηση φυλλοβόλων δέντρων με αποτέλεσμα η περιοχή να αλλάζει χρώματα κάθε εποχή του έτους. Η περιοχή αποτελεί πόλο έλξης περιηγητών καθ' όλη την διάρκεια του έτους. Οι κλιματολογικές συνθήκες ακολουθούν την ιδιορρυθμία του οικοσυστήματος του εθνικού δρυμού, με εκτεταμένες χιονοπτώσεις την χειμερινή περίοδο και υγρασία το καλοκαίρι. Η χλωρίδα και η πανίδα της περιοχής παρουσιάζει μεγάλη ποικιλομορφία. Στην όμορφη εικόνα του οικισμού συμβάλλει ο εντυπωσιακός σχηματισμός της Αστράκας (κορυφής της Τύμφης) με τους απόκρημνους βράχους της να υψώνονται εντυπωσιακά πάνω από τον οικισμό θυμίζοντας πύργους. Διάσημο σημείο κοντά στον οικισμό είναι οι κολυμπήθρες. Πρόκειται για μεγάλες κοιλότητες που σχηματίζονται στη βραχώδη κοίτη του ρέματος του Ρογκόβου οι οποίες γεμίζουν νερό θυμίζοντας κολυμπήθρες.
