Στα νότια του Καρπενησίου, ανάμεσα στα βουνά Καλιακούδα και Πλατανάκι, το Πάντα Βρέχει είναι ένα σπάνιο διαμάντι της ευρυτανικής φύσης. Βρίσκεται μέσα στο μαγευτικό φαράγγι του Κρικελλοπόταμου (ή Κρικελλιώτη) και είναι το πιο διάσημο-και στενότερο-κομμάτι του. Για να φτάσετε έως εκεί, θα ακολουθήσετε είτε τη διαδρομή Καρπενήσι-Μεγάλο Χωριό είτε τη διαδρομή Καρπενήσι-Ανιάδα και στη συνέχεια τους χωματόδρομους προς τον αυχένα της Καλιακούδας (1.720 μ.), για να κατηφορίσετε μέσα στα πυκνά δάση μέχρι το χωριό Στουρνάρα (παλιά Δολιανά). Στα 2,5 χλμ. από το χωριό, ο χωματόδρομος συναντά την κοίτη του Κρικελλοπόταμου στο σημείο της κρεμαστής γέφυρας.
Από εκεί και μετά ξεκινάει το river trekking. Το ίδιο σημείο μπορείτε να προσεγγίσετε και μέσω Δομνίστας-Ροσκάς. Το περπάτημα γίνεται πάνω στις κατάλευκες κροκάλες της κοίτης με τα καφεπράσινα, διάφανα νερά. Σύντομα το ποτάμι χώνεται μέσα στο στενό φαράγγι και σε πολλά σημεία θα χρειαστεί να μπείτε στο νερό μέχρι τη μέση. Στις κάθετες όχθες του φαραγγιού υψώνονται πετρώματα με σταχτιά και βυσσινιά ζωνάρια, ενώ οι απότομες πλαγιές των βουνών ψηλότερα δημιουργούν στενές διόδους με λιγοστό φως και υποβλητικές εικόνες. Σε λίγο το φως λιγοστεύει κι άλλο, μικροί καταρράκτες κυλάνε στις βορινές πλαγιές και λίγο μετά εμφανίζεται αυτό που λένε Πάντα Βρέχει: ένα σύμπλεγμα από μικρούς καταρράκτες που πέφτουν πάνω από σπήλαια και θόλους σε κληματσίδες, υγρά φυτά και βρύα που σταλάζουν συνεχώς.
Πιο ψηλά, οι ρίζες των αιωρούμενων δέντρων μοιάζουν με χορταρένιους πολυελαίους από τους οποίους πέφτει το νερό. Τα νερά που κυλάνε από το βουνό της Καλιακούδας σαν ψιλή βροχή έδωσαν το όνομα στο Πάντα Βρέχει. Σχηματίζουν καταρράκτες και, φτάνοντας σε αυτό το σημείο του φαραγγιού, η ροή τους σπάει σε αμέτρητα πολύ μικρά ρυάκια πάνω από τα φαγωμένα βράχια και τις κληματσίδες, με αποτέλεσμα να πέφτει αυτή η πολύ ποιητική «βροχή» μέσα στο φαράγγι του Κρικελλοπόταμου.
Ατενίζοντας την κορυφή της Καλιακούδας: Μετά το Πάντα Βρέχει το φαράγγι συνεχίζει στενό, αλλά πιο φωτεινό, και το ποτάμι χώνεται μέσα σε εντυπωσιακά περάσματα με θαυμάσια σμιλεμένα βράχια, σαν γλυπτά: σε κάποια τέτοια σημεία ίσως χρειαστεί και λίγο κολύμπι. Το μονοπάτι στην πορεία συναντά μια τσιμεντένια γέφυρα χωρίς ίχνος δρόμου. Από εκεί μπορείτε να γυρίσετε πίσω από την ίδια διαδρομή μέσα από το ποτάμι και το Πάντα Βρέχει έως τη γέφυρα κάτω από τη Στουρνάρα. Ή να ακολουθήσετε το μονοπάτι και μέσω του ερημωμένου χωριού Κοντίβα να επιστρέψετε στη Στουρνάρα από τα βουνά.
Οι στάσεις: Το περπάτημα μέσα στο ποτάμι δίνει ευκαιρίες για αμέτρητες στάσεις για να θαυμάσετε τα ωραία τοπία, όμως η πιο μεγάλη στάση θα γίνει στο Πάντα Βρέχει, περίπου στα 100 μέτρα φαραγγιού μέσα στο οποίο σταλάζουν οι καταρράκτες και οι υδάτινες «κουρτίνες» του. Στην τσιμεντένια γέφυρα κάτω από την Κοντίβα θα κάνετε επίσης μια στάση, για να αποφασίσετε αν θα συνεχίσετε στο βουνό (και να βάλετε στεγνά ρούχα) ή αν θα επιστρέψετε πίσω ξανά μέσα από το Πάντα Βρέχει.
Οι μύθοι και οι ιστορίες: Τα Δολιανά ήταν το πιο πλούσιο χωριό γύρω από το Πάντα Βρέχει, γιατί είχε πολύ νερό. Στον Εμφύλιο εδώ είχαν τα έμπεδά τους οι αντάρτες του Δημοκρατικού Στρατού: έκαναν δύο μήνες εκπαίδευση και έφευγαν για μάχες. Οι ντόπιοι λένε πως τα Δολιανά μετονομάστηκαν σε Στουρνάρα από τον νεομάρτυρα Άγιο Γεράσιμο του Μεγάλου Χωριού, που λεγόταν Γεώργιος Στουρνάρας και οι γονείς του κατάγονταν από τα Δολιανά. Στο χωριό Στουρνάρα, πάντως, υπάρχει μια ωραία εκκλησούλα της Αγίας Βαρβάρας του 1717. Στο ερειπωμένο Παλαιόκαστρο στο χωριό Ροσκά, σύμφωνα με την τοπική παράδοση, κατοικούσε η βασίλισσα Ρούσα ή Ρούσκα, η οποία έδωσε το όνομα στο χωριό. Άλλη παράδοση όμως θέλει τη βασίλισσα με καταγωγή από τη Ρωσία, και έτσι ονομάστηκε Ροσκά το χωριό. Τι είναι αλήθεια και τι μύθος; Πάντως, μέχρι πριν από χρόνια, το όνομα του χωριού γραφόταν με ωμέγα και υπογεγραμμένη. Σήμερα, ωστόσο, γράφεται με όμικρον.
Σε ποιους απευθύνεται: Το river trekking στον Κρικελλοπόταμο στο κομμάτι Γέφυρα Στουρνάρα-Ροσκάς-Πάντα Βρέχει απευθύνεται σε μέτριας εμπειρίας πεζοπόρους και σίγουρα όχι σε μικρά παιδιά. Η διάσχιση του φαραγγιού και η επιστροφή στη Στουρνάρα από Κοντίβα είναι για έμπειρους ορειβάτες με καλή φυσική κατάσταση, γιατί και πολύωρη είναι, και υπάρχουν σημεία με μεγάλη υψομετρική διαφορά.
Tips: Στο Πάντα Βρέχει μπορείτε να πάτε μόνο τους καλοκαιρινούς μήνες και τον Σεπτέμβριο. Όλο τον υπόλοιπο χρόνο τα νερά του Κρικελλοπόταμου φουσκώνουν πολύ και είναι επικίνδυνα. Πολλή προσοχή στις μεγάλες ποταμίσιες κροκάλες: γλιστράνε πολύ. Θα χρειαστείτε ορειβατικά παπούτσια για ποτάμι, έναν καλό αδιάβροχο σάκο, μια αλλαξιά στεγνά ρούχα, μαγιό και ένα ζευγάρι στεγνά αθλητικά παπούτσια μετά το τέλος. Το απότομο μονοπάτι προς Κοντίβα ανηφορίζει μέσα στις θεόπυκνες βελανιδιές. Η Κοντίβα (σήμερα Κοντός) είναι ένα από τα ελάχιστα ορεινά χωριά στα οποία ποτέ δεν έφτασε δρόμος.
Έχει μερικά πανέμορφα σπίτια, μια παλιά εκκλησία και έξοχη θέα στις γύρω χαράδρες και στα βουνά. Το μονοπάτι συνεχίζει ανατολικά, περνάει από το εκκλησάκι του Άη Γιώργη στον γκρεμό και φτάνει στη Στουρνάρα. Ένα μεγαλύτερο river canyoning προς Πάντα Βρέχει ξεκινάει από τη γέφυρα Κρίκελλου-Δομνίστας. Ακολουθώντας τη ροή του ποταμού, σε 1½ ώρα περνάτε το Ξερόρεμα και μετά από άλλη 1 ώρα περνάτε τον χωματόδρομο Αγίου Χαραλάμπους-Ανιάδας. Μετά από περίπου 2 ώρες περνάτε τη γέφυρα Ψιανών-Καστανούλας και σε 1½ ώρα φτάνετε στον χωματόδρομο Ροσκάς-Στουρνάρας και στην κρεμαστή γέφυρα. Από εκεί συνεχίζετε προς Πάντα Βρέχει.
Η διάρκεια: Η απόσταση από τη γέφυρα Στουρνάρας-Ροσκάς έως το γεφύρι κάτω από την Κοντίβα είναι περίπου 3 χλμ. Το river trekking μέχρι εκεί διαρκεί περίπου 1 ώρα. Οι υψομετρικές διαφορές είναι αμελητέες (+50 μ.). Σε περίπτωση που θελήσετε να επιστρέψετε στη Στουρνάρα από τα βουνά μέσω Κοντίβας, υπολογίστε άλλες περίπου 4 ώρες περπάτημα.
