14.11.22

Νομός Ιωαννίνων: Το Μικρό Πάπιγκο


Το Μικρό Πάπιγκο είναι από τα χωριά στην Ήπειρο που αποτελούν από μόνα τους μια κατηγορία. Πέρα από την γραφικότητα και την παραδοσιακή αρχιτεκτονική που το χαρακτηρίζει, το χωριό κερδίζει τις εντυπώσεις του κοινού με τη μυστηριακή ατμόσφαιρα που το περιβάλλει, η οποία οφείλεται στους επιβλητικούς πύργους της Αστράκας που ορθώνονται κάθετοι ακριβώς από πάνω του. Το Μικρό Πάπιγκο, λοιπόν, είναι στην κυριολεξία ένα χωριό όνειρο, που συναντάται σε απόσταση 63 χλμ. από τα Ιωάννινα, φωλιασμένο στις πλαγιές της Τύμφης. Χτισμένο σε υψόμετρο 950 μέτρων βρίσκεται εντός των ορίων του Εθνικού Δρυμού Βίκου-Αώου, και έτσι καταλαβαίνει κανείς ότι και ο φυσικός πλούτος που το περιβάλλει είναι άκρως μαγευτικός.

Πέτρινα, κτίρια-σπίτια και αρχοντικά-ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής, περίτεχνες αυλόπορτες και βρύσες, εντυπωσιακές εκκλησίες, λιθόστρωτα καλντερίμια και γάργαρα νερά στα βασικά χαρακτηριστικά του χωριού. Σημείο αναφοράς του η εκκλησία του Αγίου Βλασίου στην είσοδό του, η οποία ξεχωρίζει για το εξάγωνο καμπαναριό της. Η θέα στην Αστράκα (Πύργοι Αστράκας), μία από τις πιο διάσημες κορυφές της Τύμφης, κόβει την ανάσα, με την εντυπωσιακή βουνοκορφή να υψώνεται πάνω από το χωριό επιβλητική, σαν ένας τεράστιος «γίγαντας». Η φύση σμίλεψε το συγκεκριμένο «γλυπτό» αργά και σταθερά, ξεκινώντας τη δημιουργία τους πριν από 200 εκατομμύρια χρόνια, συνεχίζοντας το έργο της μέχρι και πριν 35 εκατομμύρια χρόνια.

Το ύψος των πέτρινων αυτών γιγάντων ξεπερνά τα δύο χιλιάδες μέτρα, ενώ η Αστράκα (2.432 μ.) συγκαταλέγεται ανάμεσα στις τρεις ψηλότερες κορυφές της Τύμφης-οι υπόλοιπες είναι η Γκαμήλα (2.497 μ.) και η Γκούρα (2.467 μ.). Μάλιστα, από το Μικρό Πάπιγκο ξεκινά το μονοπάτι για να φτάσει κανείς στο καταφύγιο της Αστράκας (η διαδρομή διαρκεί περίπου 3 ώρες) και την περίφημη αλπική λίμνη της Δρακόλιμνης. Στη διαδρομή ανάμεσα στο Μικρό και το Μεγάλο Πάπιγκο συναντάται ένα από τα πιο εντυπωσιακά σημεία ολόκληρης της Ηπείρου. Αυτό δεν είναι άλλο από τις Κολυμπήθρες, τις φυσικές πισίνες στα κοιλώματα των ασβεστολιθικών πετρωμάτων στο Πάπιγκο, που έχουν δημιουργηθεί από τα νερά του ρέματος Ρογκοβού.