Ο σημερινός επισκέπτης, όμως, θα βρεθεί σε ένα πανέμορφο φυσικό τοπίο ήδη από τη στιγμή που θα ξεκινήσει την ανάβαση από το Διακοφτό, περνώντας πρώτα από τη Ζαχλωρού και ύστερα από τις υπόλοιπες διαδρομές της περιοχής. Πέρα από το μαγευτικό τοπίο, εδώ θα βρείτε και θρησκευτικά μνημεία με εξέχουσα ιστορική σημασία, ταβέρνες με καλό φαγητό, αλλά και διάφορα μπαράκια, εστιατόρια, ξενοδοχεία και ξενώνες που εκπέμπουν ζωντάνια και παλμό. Ως σπάνια ατραξιόν, όμως, παραμένει ο διάσημος οδοντωτός σιδηρόδρομος-το τρενάκι δηλαδή που διασχίζει το φαράγγι του Βουραϊκού. Η διαδρομή μαζί του θα σας χαρίσει μια μοναδική εμπειρία.
Κατάβαση του Βουραϊκού με τα πόδια: Είναι μία σπάνια εμπειρία, που αξίζει να την κάνει ο καθένας και η καθεμία, γιατί, πραγματικά, δεν υπάρχει πουθενά αλλού τέτοια κατάβαση. Και λέω κατάβαση επειδή, ενώ ζεις στην ίδια εμπειρία, η ανάβαση αποδεικνύεται πολύ πιο δύσκολη. Όμως είναι θέμα του καθενός τι θα προτιμήσει. Εμείς αποφασίσαμε την κατάβαση, γιατί αυτό μας έπαιρνε. Ξεκίνημα κάναμε από τη Ζαχλωρού και τον τοπικό κουκλίστικο σταθμό του οδοντωτού σιδηρόδρομου. Στην ουσία, η όλη πορεία γίνεται πάνω στις γραμμές του τρένου, πάντα φυσικά με τη δέουσα προσοχή. Η μαγεία βρίσκεται στο ότι, σε πολύ μεγάλα τμήματα της διαδρομής, περνάς μέσα από το πραγματικά εντυπωσιακό φαράγγι του Βουραϊκού, όπου το νερό παφλάζει κάτω από τα πόδια σου, ανάμεσα σε απόκρημνα βράχια, κομμένα θαρρείς με μαχαίρι. Περνάει επίσης μέσα από στοές-τούνελ. Βέβαια, αν πετύχεις το τρενάκι, πρέπει να κάτσεις κολλημένος με την πλάτη στον τοίχο μέχρι να διαβεί.
Λίγο μετά μπορείς να ξεφύγεις από τον ποταμό και να συνεχίσεις την κατεβασιά από τις πλαγιές, που ανάλογα την εποχή θα τις βρεις κεντημένες με «χαλιά» από δεκάδες είδη πολύχρωμων αγριολούλουδων-ξεχωρίζουν τα μωβ κυκλάμινα, τα οποία βάφουν το έδαφος με το χρώμα τους. Όταν η φύση φθινοπωριάζει, πάλι, «ζωγραφίζει» τον καμβά με όλες τις αποχρώσεις από το πράσινο και το κίτρινο ως το χάλκινο της σκουριάς. Η πιο εύκολη επιστροφή προβλέπει να έχετε υπολογίσει πότε φεύγει το επόμενο δρομολόγιο από το Διακοφτό για τη Ζαχλωρού, όπου έχετε αφήσει το αυτοκίνητό σας. Θα πάρετε λοιπόν το τρενάκι και θα κατευθυνθείτε προς τα πίσω. Αν σταθείτε τυχεροί, βέβαια, μπορεί να το πετύχετε και στον δρόμο, οπότε θα σας ανεβάσει από τη μέση της διαδρομής. Είναι σπάνιο, όμως.
Αξιοθέατα της περιοχής: Πρώτο και σημαντικότερο θρησκευτικό μνημείο της περιοχής των Καλαβρύτων είναι η διάσημη Μονή Μέγα Σπηλαίου, που σήμερα αρθρώνεται σε οκταώροφο συγκρότημα. Είναι κυριολεκτικά κρεμασμένη στον βράχο, αξίζει δε να επισκεφθείτε την εικόνα της Παναγίας που λέγεται ότι φιλοτέχνησε ο ευαγγελιστής Λουκάς χρησιμοποιώντας κερί και μαστίχα. Επόμενη στάση η μονή της Αγίας Λαύρας, όπου, σύμφωνα με τον θρύλο, ορκίστηκαν οι οπλαρχηγοί της Επανάστασης του 1821. Εδώ οι θησαυροί είναι ατελείωτοι, με πολυτιμότερο το λάβαρο της ορκωμοσίας, αλλά και το παραπέτασμα της Ωραίας Πύλης του Ναού-ή αλλιώς, η πρώτη σημαία του ελληνικού έθνους-μαζί φυσικά με τα όπλα των αγωνιστών. Θα δείτε επίσης πολύτιμα Ευαγγέλια (όπως π.χ. αυτό που δώρισε η αυτοκράτειρα της Ρωσίας Αικατερίνη Β’ η Μεγάλη), τα χρυσοκέντητα άμφια του Παλαιών Πατρών Γερμανού, καθώς και την εντυπωσιακή βιβλιοθήκη, όπου φιλοξενούνται περίπου 3.000 έντυπα. Το αρχαιότερο ανάμεσά τους χρονολογείται στο 1502.
Να επισκεφτείτε όμως και το μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος που είναι αφιερωμένο στην προαναφερόμενη σφαγή από τους Γερμανούς (Δεκέμβριος 1943) και στεγάζεται στο διατηρητέο Δημοτικό Σχολείο. Επίσης, αξίζει τον κόπο το Αρχοντικό της Παλαιολογίνας, από τα λίγα αρχοντικά της πόλης που έχουν διασωθεί. Χτίστηκε από τον Θωμά τον Παλαιολόγο, ενώ πλέον λειτουργεί ως πολιτιστικό κέντρο του δήμου. Μην παραλείψετε να δείτε και το νέο τηλεσκόπιο του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, που βρίσκεται στην κορυφή Νεραϊδοράχη του Χελμού: είναι το μεγαλύτερο των Βαλκανίων και το δεύτερο μεγαλύτερο της ηπειρωτικής Ευρώπης. Λίγο έξω από τα Καλάβρυτα, τέλος, υπάρχει το Σπήλαιο των Λιμνών, ένα από τα πιο εντυπωσιακά φυσικά αξιοθέατα της Πελοποννήσου. Εδώ θα δείτε φανταστικούς σταλαγμίτες και σταλακτίτες σε τρία κλιμακωτά επίπεδα, αλλά και 13 φυσικές λίμνες, με γέφυρες που περνούν από πάνω τους. Ένα θέαμα πραγματικά συναρπαστικό.
Διαδρομές και επισκέψεις: Επιβάλλεται μια βόλτα στο πανέμορφο χωριουδάκι Ζαχλωρού, το οποίο είναι χωμένο μέσα στο φαράγγι του Βουραϊκού. Φτάνοντας εκεί αξίζει να κάτσετε στο «Ρομάντζο», το ταβερνάκι πάνω ακριβώς στον σταθμό. Το όλο σκηνικό είναι σαν ζωγραφιά. Φροντίστε να φτάσετε νωρίς το πρωί, ώστε να προγραμματίσετε ένα εξαιρετικό πρωινό, με καταπληκτικά αυγά, με μπέικον και ντόπια τυριά της περιοχής-μια κορυφαία εμπειρία. Αν θέλετε, μάλιστα, υπάρχει και δυνατότητα διαμονής, αφού το «Ρομάντζο» διαθέτει και ξενώνα.
Μία άλλη ωραία βόλτα με το αυτοκίνητο είναι στα χωριουδάκια κοντά στα Καλάβρυτα, ιδιαίτερα στους Άνω και Κάτω Λουσούς. Βγαίνοντας επίσης από την πόλη, με κατεύθυνση προς νότο, υπάρχουν δύο διαδρομές που αξίζουν τις κάποιες ώρες που χρειάζεται να τους αφιερώσετε. Η μία κατευθύνεται προς την Κλειτορία και περνά από το Πλανητέρο, με τα φημισμένα ιχθυοτροφεία πέστροφας μέσα στο πλατανόδασος. Είναι ιδιαίτερου κάλλους και θα σας αποζημιώσει ήδη πριν φτάσετε στο τέρμα της. Η άλλη διαδρομή εντοπίζεται δεξιότερα της πρώτης, με κατεύθυνση τα Φλάμπουρα και τελική θέση τη Χαλανδρίτσα. Υπάρχουν βέβαια κι άλλα όμορφα ορεινά χωριά εδώ, όπως ο Μίχας ή η Άνω με την Κάτω Βλασία. Η Άνω Βλασία, ειδικά, είναι αρκετά εντυπωσιακή χάρη στον καταρράκτη ύψους 110 μέτρων που βρίσκεται εκεί. Και από εδώ μπορείς εν τω μεταξύ να προσεγγίσεις στην προαναφερόμενη Χαλανδρίτσα, που είναι το κεφαλοχώρι της ευρύτερης περιοχής. Τέλος, μία ακόμα πανέμορφη διαδρομή είναι αυτή προς Ζαρούχλα, Μεσορούγγι και Αγία Βαρβάρα, τρία πετρόκτιστα χωριά μέσα σε οργιαστική βλάστηση.
Εκλεκτά προϊόντα: Ερχόμενοι στα Καλάβρυτα, δεν πρέπει να χάσετε τις τυρόπιτες, τα γαλακτομπούρεκα και τα πρωινά στο «Γρι-Γρι», τους λουκουμάδες στον σιδηροδρομικό σταθμό του οδοντωτού, μα και μακαρονάδες και άλλα after στο «Απάνεμο», για τους ξενύχτηδες. Για ποτά και μουσικές μετά τις βραδινές μάσες συστήνεται το «Montana»: ένα all-day μαγαζί με καφέδες και γλυκά, που, όταν βραδιάζει, σερβίρει ρακόμελα και κοκτέιλ. Αλλά και το «Σκηνικό», με δίσκους βινυλίου και ροκιές, καθώς και η «Χόβολη», ένα ακόμα ολοήμερο κατάστημα με καλούς καφέδες και ρακόμελα. Τα Καλάβρυτα φημίζονται βέβαια και για τα γαλακτοκομικά τους προϊόντα, όπως π.χ. για τη γνωστή φέτα Καλαβρύτων και τη φορμαέλα. Έχουν όμως και ποιοτικά κρέατα, όσπρια (ονομαστά φασόλια, ας πούμε), μέλι, λουκάνικα, αρωματικά φυτά. Και δεν γίνεται να μην αναφέρουμε τη ροδοζάχαρη, ασφαλώς: ένα ντόπιο γλυκό, που παρασκευάζεται από ροδοπέταλα.
Διαμονή Chalet Azanias: Η πέτρα και το ξύλο κυριαρχούν σε αυτόν τον boutique ξενώνα με τα 10 δωμάτια. Όλα διαθέτουν ενεργειακό τζάκι, στρώμα Cocomat, πολυτελή υφάσματα, country style νότες στη διακόσμηση και μικρό ψυγείο για να ετοιμάσετε χουζούρικο πρωινό, με υλικά που θα σας έχουν προσφέρει οι ιδιοκτήτες. | Ανεράδα: Όμορφο κτήριο νεοκλασικού στυλ, αστικής αισθητικής μέσα και έξω. Με λιτά αλλά καλοφτιαγμένα δωμάτια, μεγάλου μεγέθους. Ορισμένα με τζάκι, όλα διαφορετικά μεταξύ τους. | Kalavrita Canyon Hotel & Spa: Στο κέντρο της πόλης, με 38 δωμάτια σε αισθητική city hotel, με έντονα χρώματα όπου χρειάζεται, με spa, με εστιατόριο στο ισόγειο και στο μπαρ, με στρογγυλό, κλειστό τζάκι. Διακριτική πολυτέλεια, μεγάλα δίκλινα δωμάτια, δερμάτινοι, ιδιαίτεροι καναπέδες και πλούσιο ελληνικό πρωινό. | Kozonas Guest House: Πέτρινο σπίτι φτιαγμένο από ξύλο και πέτρα, με τζάκι για να τριζοβολάει τις κρύες νύχτες του χειμώνα και κήπο για τις ανοιξιάτικες, ηλιόλουστες μέρες. Προσφέρεται και για 3 άτομα.
Φαγητό Το Καταφύγιο: Κτήριο με πέτρα και ξύλο, με θέα στο βουνό και στη θάλασσα. Παραδοσιακή κουζίνα, αλλά και μεζεδάκια για τσιμπολόγημα. Καλό αγριογούρουνο, εξαιρετική χορτόπιτα με σπιτικό φύλλο, νόστιμος και ο κοκκινιστός κόκορας με μακαρόνια. | Κελάρι: Καλό φαγητό στα Καλάβρυτα, από το 1970. Οικογενειακή επιχείρηση με ποιοτικές πρώτες ύλες. Ψητά της ώρας, σούβλες, αλλά και φρεσκομαγειρεμένα μαγειρευτά της κατσαρόλας. | Ταβέρνα «Βαρβιτσιώτης»: Παραδοσιακό στέκι για τους καλοφαγάδες των Καλαβρύτων, ο «Βαρβιτσιώτης» υπάρχει από το 1973 και είναι από τις πιο παλιές ταβέρνες της πόλης. Με πιάτα της ώρας, αλλά και με κατσικάκι λαδορίγανη, γουρουνόπουλο στη σούβλα, κοκκινιστό κόκορα και άλλα τέτοια.
Χωριάτικη ταβέρνα: Η χαρά του κρεατοφάγου, μιας και φαίνεται ότι την τέχνη την ξέρουν καλά. Βραστή γίδα, κατσίκι λαδορίγανη, ωραιότατο μπιφτέκι και παϊδάκια από άνθρωπο που ξέρει να ψήνει. Τεράστια αυλή, με πανοραμική θέα. | Το Ρομάντζο: Μέσα στο θεϊκό φαράγγι του Βουραϊκού, πάνω στις γραμμές του οδοντωτού, στον σταθμό του σιδηροδρόμου. Χωριάτικο λουκάνικο και ψητά της ώρας, τα τρομερά πρωινά για τα οποία γράψαμε πιο πάνω, κουνέλι στιφάδο και άλλα εξαιρετικά μαγειρευτά, χωρίς να λείπουν τα κάρβουνα.
