Ανήμερα τ 'Αϊ -Γιαννιού, ο κόσμος συγκεντρώνεται στον νάρθηκα της εκκλησίας του Ιωάννη του Προδρόμου στην Αιανή φορώντας τοπικές ενδυμασίες. Όλοι κάθονται στα τραπέζια πού έχουν στηθεί στο προαύλιο και τα ζευγάρια πού παντρεύτηκαν τον προηγούμενο χρόνο ταΐζουν όλο το χωριό.
Όταν το κέφι κορυφωθεί, σχηματίζουν μια πομπή που γυρνάει από σπίτι σε σπίτι χορεύοντας και τραγουδώντας: «Για φάτι, πιέτι, φίλοι μου, χαρείτι να χαρούμι, τούτουν τουν χρόνου τουν καλό, τουν άλλουν ποιός τουν ξέρει, για ζούμι, για πιθαίνουμι, για σ' άλλουν τόπου πάμι, για σ' άλλον κάνα σύνουρα, για σ' άλλον βιλαέτι». Αρχαιοελληνικός ηδονισμός και χριστιανικός ασκητισμός σε απόλυτη αρμονία.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ
Η Αιανή, η μικρή αυτή κωμόπολη με την τεράστια ιστορία, την αρχαία πόλη, τη βασιλική νεκρόπολη και το νέο αρχαιολογικό μουσείο είναι επίσης ένας τόπος ευλαβικά προσηλωμένος στην παράδοση και τα έθιμα. Πολλά από αυτά, όπωs οι «Καβαλάρηδες της Αιανής», η «Λαζαρίνα» και η «Χελιδόνα, έχουν γίνει γνωστά και πέρα από τα στενά όρια του νομού.
Τα παιδιά της Αιανής γιορτάζουν κάθε πρώτη του Μάρτη τη «Χελιδόνα» σε μια παγανιστική τελετή υποδoχής της Άνοιξης. Σκαρώνουν ξύλινα χελιδόνια, γυρίζουv στα σπίτια του χωριού και τραγουδούν: «Χελιδόνα πέρασε απ' τη Μαύρη θάλασσα, θάλασσα κι αν πέρασε, έκατσε και λάλησε». Και τα χελιδόνια επιστρέφουν στις φωλιές τους και φέρνουν μαζί τους τη φυσική αναγέννηση του τόπου.
