Το φαγητό είναι νοστιμότατο. Ρωμαλέες, λιτές, καθαρές γεύσεις, μαγειρικές αυθεντικές, χωρίς μοντερνιές και φιοριτούρες. The real thing. Τα τυριά τους εξαίσια. Το χλωρό, γιαουρτένιο ξινοτύρι τους, με τη φίνα οξύτητα, η μυζήθρα γλυκιά και ανάλαφρη και η γραβιέρα με τις ψιλές τρυπίτσες, δυνατή, πικάντικη, με μια γαργαλιστική γλύκα. Έχουν και πιθαρίσια γραβιέρα, που ωριμάζει για περίπου έξι μήνες κλεισμένη σε πιθάρι σε στρώσεις με θυμάρι, ένα σπάνιο μυρωδάτο τυρί, δυναμίτης γεύσης. Με ξινοτύρι μάς είπαν να συνοδεύσουμε τις λαδόπιτες, τα περίφημα σκυριανά τηγανόψωμα. Στο τραπέζι ήρθαν καυτές, καθόλου λαδοπιωμένες, αφράτες και μαστιχωτές. Τα τεροπτάρια, άλλη ξεχωριστή λιχουδιά: πιτάκια γεμιστά με κατσικίσιο τραχανά και λίγη μυζήθρα, περιχυμένα με μέλι θυμαρίσιο, ένας γλυκάλμυρος μεζές, σύμβολο της άγνωστης, γεμάτης θησαυρούς γαστρονομίας μας.
Μπορείς να τα φας για πρωινό, ως συνοδευτικό στο τσίπουρο μεζέ, ως ό,τι θες. Το λεμονάτο κατσικάκι, σιγομαγειρεμένο σκεπαστό, λιώνει στο στόμα. Η απλότητα σε όλο το μεγαλείο της. Έκτακτο και το κρεμμυδάτο κατσικίσιο συκώτι, με ολίγη ντομάτα ίσα να κοκκινίζει το λάδι. Στο πλάι χυλοπίτες με βούτυρο και ξερή μυζήθρα. Χορτάσαμε Σκύρο. Το κουμάντο του μαγαζιού το έχει η κυρία Μαρία και η κόρη της Ευφροσύνη. Ο μπαμπάς Γιώργος στα ζώα, ο γιος Τζάνος στα τυριά και στο μέλι (έχει και κουρείο στη Χώρα), όλοι βοηθούν σε όλα, άξιοι άνθρωποι, νοικοκυραίοι. Αφήστε χώρο στη βαλίτσα για να μεταφέρετε καλούδια και στο σπίτι. | Τραχύ Σκύρου. Κόστος: περίπου 15 €/άτομο, χωρίς τα ποτά.
Τρεις (επιπλέον) νόστιμες στάσεις στη Σκύρο | Μουριές: Ιδιοπαραγόμενη φάβα από παλιό, ντόπιο σπόρο, μαγειρεμένη μόνο με μάραθο και λάδι. Τι γλύκα. Συγκλονιστικό ζυμωτό ψωμί. Κατσικάκι λεμονάτο, λιωτό, με ολίγη μουστάρδα. Λαδόπιτα μαλακή με ξινοτύρι δικό τους. Βλίτα, κολοκύθια, πατάτες, όλα δικά τους. Την ταβέρνα «τρέχει» ο Μανώλης Τραχανάς, ένας από τους λίγους που παράγουν τον πίσσε, την περίφημη σκυριανή φάβα. Είναι επίσης ιδιοκτήτης της ομώνυμης φάρμας με τα σκυριανά αλογάκια. Το φαγητό θα το απολαύσετε στη μεγάλη βεράντα της ταβέρνας, κάτω από την παχιά σκιά πέντε παλαιών μουριών. | Καλικρί (στον κεντρικό δρόμο προς την Καλαμίτσα), Σκύρος.
Ammos hotel: Το φαγητό στο εστιατόριο του ξενοδοχείου Ammos (κλασικά ελληνικά και-κυρίως-νησιωτικά φαγητά σε πιο δημιουργική εκδοχή) δεν το δοκίμασα. Δοκίμασα όμως το πρωινό τους, που ακόμα και αν δεν είστε πελάτες τους μπορείτε κατόπιν συνεννόησης να απολαύσετε. Τεροπτάρια, λαδόπιτες, πιτάκια, λουκουμάδες, ντολμαδάκια (ναι, ντολμαδάκια), φρέσκα λαχανικά και φρούτα, απίθανα σύκα (ντόπια ποικιλία), διαφόρων λογιών κέικ, μέλι (ντόπιο, εννοείται), μαρμελάδες (χειροποίητες, εννοείται), ένα τραγανό λιόψωμο και άλλα τέτοια νόστιμα φτιάχνουν καθημερινά στο σικάτο ξενοδοχείο. Πιστοποίηση από το πρόγραμμα «Ελληνικό Πρωινό» του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου. | Μαγαζιά, Σκύρος.
Μπάρμπα-Γιάννης και Μαρίτσα: Όλοι ορκίζονται στη νοστιμιά των κεφτέδων τους και έχουν δίκιο. Αφράτοι, κρεμμυδάτοι, με μπόλικο μαϊντανό (όχι δυόσμο), τραγανοί εξωτερικά, με ζουμερή, αφράτη «ψίχα». Απλοί και νόστιμοι και οι υπόλοιποι μεζέδες τους, οι λαδόπιτες, τα τηγανόψωμα, τα μαυρομάτικα με χοντροκομμένο φρέσκο κρεμμύδι, οι κολοκυθοκεφτέδες. Όμορφο μαγαζί, με χαρακτήρα, στο κεντρικό καλντερίμι της Χώρας. Από το 1952. | Χώρα Σκύρου.
