Εγώ έφθασα στη Χάλκη μέσω Τήλου και Ρόδου, αλλά η καθυστέρηση του μικρού πλοιάριου που μας έφερε από την Τήλο στη Ρόδο μάς κόστισε το χάσιμο του λεωφορείου για την Κάμειρο Σκάλα, του μοναδικού που είχε ανταπόκριση με το καΐκι που πηγαίνει στη Χάλκη. Η πιάτσα των ταξί έξω από το λιμάνι είχε «το απαραβίαστο της πρωτιάς», ήτοι δεν είναι εκεί ο οδηγός του πρώτου ταξί; Δεν φεύγει κανένα άλλο. Εμείς είχαμε το εγκεφαλικό στο τσεπάκι, γιατί ήταν το τελευταίο δρομολόγιο (14:30), αλλά ο «πρώτος» ταξιτζής, που τελικά κατέφθασε μετά από 10 λεπτά, είχε το σύνδρομο της «κρυμμένης κάμερας» κι έτσι το προλάβαμε. Τι εννοώ;
Την ώρα της λογομαχίας μαζί του για την καθυστέρηση, κατά λάθος εγώ, θέλοντας να πάρω τηλέφωνο να πω ότι τελικά δεν θα το προλάβω το δρομολόγιο για Χάλκη, πάτησα το κουμπί της κάμερας. Ο οδηγός, νομίζοντας ότι τον παίρνω φωτογραφία για να τον καταγγείλω, μετατράπηκε σε Σουμάχερ, παραβίασε όλες τις απαγορευτικές λωρίδες προσπέρασης κι εμείς φθάσαμε στην Κάμειρο Σκάλα και στο καΐκι σώες, λίγο με το εκρού του νεκρού στο πρόσωπο αλλά εγκαίρως για να επιβιβαστούμε. Και μόνο γι’ αυτό, τελικά, του χρωστάμε ευγνωμοσύνη.
Μια υπέροχη «μπουκίτσα»: Περιηγηθείτε στο ενετικό κάστρο πάνω από την παλιά πρωτεύουσα του νησιού το Χωριό (ερειπωμένο, είναι προστατευόμενος οικισμός της Unesco), προσκυνήστε στα μοναστήρια του Ταξιάρχη, του Μιχαήλ του Πανορμίτη, του Αϊ-Γιάννη του Αλάργα, στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου με το ψηλό πανέμορφο καμπαναριό, ανακαλύψτε τα 360 ερημοκλήσια, απολαύστε τη θέα από τους τρεις ανεμόμυλους στο φρύδι του βουνού, θαυμάστε το χαρακτηριστικό πετρόκτιστο ρολόι του Δημαρχείου, βολτάρετε στα σοκάκια του Εμποριού, με τα υπέροχα αρχοντόσπιτα και χαζέψτε τις τεράστιες πράσινες σαύρες που λιάζονται στις πέτρες του νησιού.
Το δε μπάνιο στην παραλία Πόνταμος μας έδιωξε όλη την κούραση. Μα πάνω από όλα αργά το απομεσήμερο καθίστε σε μια άκρη του λιμανιού και αφεθείτε στη μαγεία των χρωμάτων των αρχοντικών που αλλάζουν ώρα με την ώρα, μέχρι τα ρόδινα χρώματα του δειλινού να δώσουν τη θέση τους στη νύχτα. Θα διαπιστώσετε ότι το λιμάνι του νησιού, το Εμποριό, είναι ένας πίνακας ζωγραφικής που αλλάζει χρώματα. Ξυπνήστε το χάραμα κι απολαύστε τη μέρα να ξημερώνει πάνω στα χρώματα των σπιτιών και δείτε τη νύχτα να σβήνει τα χρώματα της ημέρας πάνω στα σπίτια. Εδώ ο χρόνος χάνει τη διάστασή του. Η γαλήνη, η ησυχία, η απόλυτη απουσία τροχοφόρων και ηχορύπανσης βρίσκονται εδώ για όποιον θέλει ηρεμία και απομόνωση. Δεν μένει παρά να απλώσει το χέρι του κι όλο το νησί θα χωρέσει μέσα.
Γιορτές-Πανηγύρια: 6 Αυγούστου, του Σωτήρος (ανελέητος αβγογιατουρτοαλευροπόλεμος) | 29 Αυγούστου το αντάμωμα των απανταχού Χαλκιωτών | Μέσα στον Αύγουστο εκδηλώσεις για τη «Συνάντηση Ειρήνης και Φιλίας». | Παραλίες: Πόνταμος | Φτενάγια (έχει ταβέρνες) | Κάνια (ιδανική για οικογένειες) | Αρέτα | Τραχιά (μόνο με καΐκι).
