Έλληνας ηθοποιός του θεάτρου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης, από τους σπουδαιότερους της γενιάς του. Ο Ιωάννης Γκόγκλης, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 1937 στην Αθήνα. Σπούδασε στη δραματική σχολή του Πέλου Κατσέλη και πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1961 στην παράσταση του έργου του Μπέρτολντ Μπρεχτ «Η άνοδος του Αρτούρο Ούι» το 1961, σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν.
Συνεργάστηκε με σπουδαίους Έλληνες ηθοποιούς, όπως η Έλλη Λαμπέτη, ο Αλέκος Αλεξανδράκης και ο Μάνος Κατράκης, ενώ υπήρξε βασικό στέλεχος του θιάσου «Προσκήνιο» του Αλέξη Σολομού. Συνεργάστηκε, επίσης, με το Εθνικό Θέατρο και το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος (ΚΒΘΕ). Τη δεκαετία του ‘80 ίδρυσε τον καλλιτεχνικό οργανισμό «Ανατολή», όπου παρουσίασε σημαντικές παραγωγές, όπως τον «Καπετάν Μιχάλη» και τον «Αλέξη Ζορμπά» του Νίκου Καζαντζάκη, το πολυθέαμα «Ελλάδα-Ρίτσος, Μακριά Πορεία» και τον «Προμηθέα Δεσμώτη» του Αισχύλου.
Η θεατρική του διαδρομή τερματίστηκε το 2011, όταν ολοκληρώθηκε η θητεία του ως επικεφαλής του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας. Στη μεγάλη οθόνη εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1960 στην ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη «Ερόικα», βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Κοσμά Πολίτη. Έγινε ευρύτερα γνωστός από το βουκολικό δράμα του Βασίλη Γεωργιάδη «Το χώμα βάφτηκε κόκκινο» (1966) και την αισθηματική ταινία του ίδιου σκηνοθέτη «Κορίτσια στον ήλιο» (1969), στο ρόλο ενός βοσκού, που ερωτεύεται μια Αγγλίδα τουρίστρια. Χαρακτηριστική είναι η ατάκα του «Στάσου, μύγδαλα!», που τον ακολουθούσε έκτοτε.
Πλούσια ήταν και η παρουσία στην τηλεόραση. Ξεκίνησε το 1978 με το σήριαλ του Γιώργου Σκαλενάκη «Έρωτας και Επανάσταση», που αναφερόταν στα χρόνια του ‘21 και τους έρωτες της Σοφίας Ρέντη (Ηλέκτρα Παπαναστασίου) με τους ήρωες της επανάστασης, Γιάννη Νοταρά (Νίκος Γαλανός) και Δημήτρη Καλλέργη (Γιάννης Βόγλης) και ολοκληρώθηκε το 2010 με το κυπριακής παραγωγής σήριαλ «Σε φόντο κόκκινο».
Ο Γιάννης Βόγλης πέθανε στις 20 Απριλίου 2016, σε ηλικία 78 ετών. Το τελευταίο διάστημα νοσηλευόταν στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο της Αθήνας.
