Η γυναικεία Μονή του Οσίου Παταπίου βρίσκεται 7 χιλιόμετρα πάνω από την πόλη του Λουτρακίου στην πλαγιά των Γερανείων Ορέων (700 μέτρα), αγναντεύοντας τον Κορινθιακό. Το μοναστήρι έχει αναπτυχθεί γύρω από το σπήλαιο που είχε χρήση ασκητηρίου από το 14ο αιώνα και στο εσωτερικό του βρέθηκε το σκήνωμα του Οσίου Παταπίου, που έφερε επάνω του ξύλινο σταυρό και βυζαντινά νομίσματα.
Το είχε υπό την προστασία της στην Κωνσταντινούπολη η Ελένη Παλαιολογίνα (Αγία Υπομονή), μητέρα του τελευταίου Βυζαντινού αυτοκράτορα, Κωνσταντίνου Παλαιολόγου. Μετά την άλωση, ο ανιψιός της, Αγγελής Νοταράς, μετέφερε το σκήνωμα στο σπήλαιο του Λουτρακίου, όπου και παρέμεινε μέχρι την τυχαία ανακάλυψή του, το 1904. Στο σπήλαιο βρέθηκε επίσης η κάρα της Αγίας Υπομονής. Το σημερινό μοναστήρι ιδρύθηκε την 1n Αυγούστου 1952 από τον π. Νεκτάριο Μαρμαρινό και είναι γνωστό για το κοινωνικό και φιλανθρωπικό έργο του.
Το Καθολικό της μονής είναι αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Ο ναός, που ανήκει στον τύπο της τρουλαίας βασιλικής, με μονόλοβα και τρίλοβα παράθυρα, είναι πλούσια αγιογραφημένος και διαθέτει ξυλόγλυπτο τέμπλο. Βορειοδυτικά του υπάρχει πελώριος βραχώδης όγκος, στη βάση του οποίου βρίσκεται το ασκητήριο, όπου φυλάσσεται σε λάρνακα το λείψανο του οσίου, καλυμμένο με ράσο, το οποίο αλλάζουν ετησίως στη γιορτή του.
Το σπήλαιο-ναΐδριο είναι καλυμμένο με βυζαντινές αγιογραφίες και διαθέτει λιθόκτιστο τέμπλο με δύο πύλες, μαρμάρινες παραστάδες στην Ωραία Πύλη και υπέρθυρο με σχηματικές παραστάσεις παλαιοχριστιανικής βασιλικής. H μοναστήρι γιορτάζει στη μνήμη του Αγίου Παταπίου, στις 8 Δεκεμβρίου (η κύρια εορτή), και την Τρίτη της Διακαινησίμου (Τρίτη του Πάσχα), ως ανάμνηση της ημέρας εύρεσης του λειψάνου του.
