Βρίσκεται μεταξύ Νάουσας και Παροικιάς. Ιδρύθηκε το 1638 από τον Χριστόφορο Παλαιολόγο, πρόκριτο της Νάουσας και εξέχουσα προσωπικότητα του νησιού. Το μοναστήρι πέρασε διάφορες φάσεις από τη δόξα και ταν εγκατάλειψη μεταξύ 1800 και 1825. Η περίοδος μεταξύ 1825 και 1930 αναφέρεται συχνά ως η «χρυσή εποχή» της Λογγοβάρδας, όπου το μοναστήρι άκμασε, ενώ από το 1930 έως το Ι 980 είχε ηγούμενο τον πατέρα Φιλόθεο Ζερβάκο, ο οποίος μεταξύ άλλων έσωσε 125 κατοίκους από το εκτελεστικό απόσπασμα των Γερμανών.
Η εκκλησία του 1657 διαθέτει όμορφες τοιχογραφίες του 17ου αιώνα, ένα θαυμάσιο ξυλόγλυπτο τέμπλο και ένα γαλήνιο περιβάλλον. Παραμένει ανδρικό μοναστήρι και γιορτάζει την ημέρα της Ζωοδόχου Πηγής.
