Το Χιονοδρομικό Κέντρο Λαΐλιά δημιουργήθηκε το 1978 από τον ΕΟΣ Σερρών και από τότε μέχρι σήμερα παραμένει υπό τη διαχείρισή του. Παρά το σχετικά μέσο υψόμετρό του, o βορινός προσανατολισμός του το βοηθά να κρατά πολλούς μήνες το χιόνι, έτσι η σεζόν εκεί είναι μεγάλη. Η ονομασία του όρουs όπου φιλοξενείται τό κέντρο προήλθε από τη λέξη Yailas (Γιαϊλιάς), που σημαίνει παραθεριστικός οικισμός.
Πρόκειται για μία έκταση 33.000 στρεμμάτων αποτελούμενη κυρίως από πεύκα και οξιές, που προσφέρει καταφύγιο σε αρκετά απειλούμενα είδη. Σε απόσταση 25 χλμ. από την πόλη των Σερρών και με την ψηλότερη κορυφή του να φθάνει τα 1.850 μ., το όρος Λαϊλιάς είναι επιβλητικό. Λέγεται ότι στην κορυφή Αλή Μπαμπάς υπήρχε η πηγή του νερού από την οποία παρασκευαζόταν το περίφημο τοπικό γλυκό ακανέ. Το βουνό των Σερρών, που μέχρι τον B' Παγκόσμιο Πόλεμο έσφυζε από ζωή, έχει αποκτήσει ξανά την αλλοτινή του αίγλη που ο πόλεμος του είχε για ένα διάστημα στερήσει.
Το Χιονοδρομικό Κέντρο Λαΐλιά διαθέτει μία πίστα αλπικού σκι και snowboard μήκουs 1.250 μ., αλλά και μία πίστα δρόμου αντοχής και διάθλου. Υπάρχουν τρεις συρόμενοι αναβατήρες: ένας μήκους 850 μ., ένας 230 μ. και ένας 250 μ., συνολικής δυναμικότητας 1.550 ατόμων ανά ώρα. Οι πίστες είναι δύο. H πίστα «Εμμανουήλ Παπάς», η μοναδική στην ουσία πίστα του κέντρου με συνολικό μήκος 1.250 μ. Το πρώτο μισό τnς θα μπορούσε να χαρακτηριστεί δύσκολο (κόκκινη), ενώ το υπόλοιπο μισό είναι εύκολο (μπλε).
Η πίστα αρχαρίων χαρακτηρίζεται πράσινη, μήκους 250 μ. Στην ουσία είναι τα τελευταία μέτρα της πίστας «Ε. Παπάς». Έχει όμωs δικό τnς συρόμενο αναβατήρα και εξυπηρετεί κυρίως τους μαθητές της σχολής σκι. Στο χιονοδρομικό υπάρχει σαλέ σε υψόμετρο 1.600, με εστιατόριο και καφετέρια, σχολή σκι και snowboard, κατάστημα ενοικίασης εξοπλισμού, και ένα καταφύγιο στα 1.500 μ. με δυνατότητα διανυκτέρευσης 85 ατόμων.