Με στρατηγική σημασία από την αρχαιότητα ακόμα, η Άρτα είναι μια πόλη κτισμένη κυριολεκτικά πάνω στην ιστορία της. Το 620 π.Χ. o Γόργος, νόθος γιος του τυράννου της Κορίνθου, ιδρύει την Αμβρακία για να έρθει το 295 π.Χ. ο βασιλιάς Πύρρος και να την κάνει πρωτεύουσα της Μεγάλης Ηπείρου. Είναι η εποχή που η πόλη θα βρεθεί στην ακμή της και θα αποκτήσει δημόσια και ιδιωτικά κτίρια διακοσμημένα με καλλιτεχνικούς θησαυρούς.
Όλα αυτά μέχρι το 167 που υποτάσσεται στους Ρωμαίους. Η νέα σελίδα στην ιστορία της πόλης, που από το 1000 μ.Χ. ονομάζεται Άρτα, συνεχίζει να γράφεται από τον Μιχαήλ B' Δούκα-Κομνηνό, ο οποίος ιδρύει το Δεσποτάτο της Ηπείρου με πρωτεύουσα την Άρτα. Επί τηs δεσποτείας των Κομνηνοδουκάδων νέα κτίρια κοσμούν την πόλη η οποία όμως, έπειτα από περιπέτειες, το 1449 πέφτει στα χέρια των Τούρκων. Η απελευθέρωση της πόληs έρχεται το 1881 και το γεφύρι της αποτελεί σύνορο μεταξύ ελληνικού και τουρκικού κράτουs. Δύο είναι οι εκδοχές για την προέλευση του ονόματος Άρτα.
Στη γλωσσολογική εκδοχή, ρίζα του ονόματοs είναι το λατινικό artus, arta, artum που σημαίνουν στενόs, στενή, στενό. Με αυτή την έννοια η πόλη είναι στενή, ισχυρή, δύσκολη. Ο χρονογράφος της Ηπείρου Σεραφείμ Ξενόπουλοs, από την άλλη, συνδέει την Άρτα με τον άρτο (ψωμί) κάνοντας λόγο για την αφθονία των σιτηρών και άλλων προϊόντων που η πόλη παράγει για να εξάγει στη συνέχεια σε πόλεις της Ακαρνίας και της Ηπείρου.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ
Είναι δύσκολο να μπει κανείς στη καρδιά της πόλης και να μή βρεθεί έστω και τυχαία στη Σκουφά, τον πεζόδρομο της εμπορικής και κοσμικής κίνησης. Βιτρίνες καταστημάτων, καφέ και μιλιούνια άνθρωποι που πάνε κι έρχονται συνθέτουν αυτή τη γωνιά της σύγχρονης Άρτας, που πήρε το όνομά της από τον πρωτεργάτη της Φιλικής Εταιρείας, ο οποίος μάλιστα είχε και εμπορικό κατάστημα σε αυτόν το δρόμο. Αν έχετε χρόνο, κάντε μια βόλτα εκεί.
