Γιατί να πάω στις Σπέτσες: Για τα αρχοντικά και τα καπετανόσπιτα: Όλα είναι έτοιμα για τους επισκέπτες, οι ασπρισμένες αυλές, οι γλάστρες με τα λουλούδια, τα φιλόξενα χαμόγελα. Τα διατηρημένα αρχοντικά και τα καπετανόσπιτα αστράφτουν στον ήλιο, τα καΐκια έχουν βαφτιστεί στο αλάτι και το θαλασσινό νερό. Το νησί των Σπετσών διατηρεί αναλλοίωτα στο χρόνο όλα τα στοιχεία που το έχουν κάνει αγαπητό εδώ και τόσα χρόνια στον κόσμο.
Για τη βόλτα από το παλιό στο νέο λιμάνι: Κάντε βόλτα από το παλιό μέχρι το νέο λιμάνι, αγναντεύοντας από τη μία τα καρνάγια και τη θάλασσα και από την άλλη τα μαγαζιά. Αν περπατήσετε λίγο ακόμα μετά το παλιό λιμάνι, θα αντικρίσετε τον φάρο, έναν από τους πιο παλιούς της χώρας, αφού λειτουργεί από το 1837. Όσοι αγαπάτε την ιστορία, περάστε από το αρχοντικό μιας από τις μεγαλύτερες μορφές της Ελληνικής Επανάστασης, της Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας ή Καπετάνισσας (όπως την αποκαλούν οι ντόπιοι), το οποίο λειτουργεί ως μουσείο. Σε αυτό το αρχοντικό, χτισμένο από Μαυριτανό αρχιτέκτονα, θα θαυμάσετε ξυλόγλυπτα ταβάνια, όπλα από το 1821, πορτρέτα και σπάνια βιβλία.
Για καφέ, αμυγδαλωτά και ψαροφαγία: Tο πολυβραβευμένο Poseidonion Grand Hotel, δημιούργημα του ευπατρίδη ευεργέτη Σωτήριου Ανάργυρου, άνοιξε τις πόρτες του για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 1914 και αποτελεί τοπόσημο των Σπετσών, χαρίζοντάς τους άρωμα Κυανής Ακτής. Ακόμα κι αν δεν μείνετε εκεί, περάστε για έναν απογευματινό καφέ. Κατά την παραμονή σας στο νησί, επιβάλλεται να δοκιμάσετε (ή να αγοράσετε) αμυγδαλωτά. Φτιαγμένα χωρίς βούτυρο και αυγά, μπορούν να αποθηκευτούν για μεγάλο διάστημα, γι΄αυτό ήταν κάποτε το αγαπημένο γλυκό των πληρωμάτων των σπετσιώτικων εμπορικών ιστιοφόρων, που ταξίδευαν επί μήνες χωρίς να πιάνουν λιμάνι. Γενικώς οι Σπέτσες είναι νησί για καλοφαγάδες: σπιτική ταραμοσαλάτα, γαύρος μαρινάτος, κακαβιά, μακαρονάδα με θαλασσινά είναι κάποια από τα πιάτα που θα ευχαριστηθείτε στα μεζεδοπωλεία και τα εστιατόρια του νησιού.
