Από τις όχθες της λίμνης και τον ποταμό Στρυμόνα ως τα λουτρά του Άγκιστρου, μια εκδρομή γεμάτη εναλλαγές και πλούσιες εμπειρίες. Εύκολη στην οδήγηση και γεμάτη εναλλαγές είναι αυτή η διαδρομή των 73 χιλιομέτρων, που διασχίζει τον κάμπο των Σερρών και καταλήγει κοντά στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα. Σχεδόν σε όλο το μήκος της θα οδηγείτε στη σκιά του όρους Μπέλες, το οποίο θα έχετε είτε μπροστά σας είτε αριστερά σας. Το βουνό είναι το φυσικό σύνορο μεταξύ Ελλάδας και Βουλγαρίας και οι κορυφές του, που φτάνουν σε υψόμετρο τα 2.000 μ., είναι εντυπωσιακές και επιβλητικές.
Ξεκινήστε από το χωριό Λιθότοπος, του οποίου το φράγμα που κατασκευάστηκε εκεί το 1932 συγκρατεί τα νερά του ποταμού Στρυμόνα, δημιουργώντας τη λίμνη Κερκίνη, έναν από τους σημαντικότερους υδροβιότοπους της Βόρειας Ελλάδας, ο οποίος προστατεύεται με διεθνείς συνθήκες. Σπάνια και πανέμορφα πουλιά, όπως κορμοράνοι, ερωδιοί και αργυροπελεκάνοι, βρίσκουν καταφύγιο εδώ. Από το φράγμα θα ακολουθήσετε τον δρόμο στα αριστερά, για να κάνετε τον γύρο της λίμνης. Καθώς η φιδογυριστή άσφαλτος ακολουθεί την περίμετρο της υδάτινης λεκάνης, οι συνεπιβάτες σας θα παρατηρούν τα σύννεφα να αντικατοπτρίζονται στην επιφάνειά της. Διατηρήστε χαμηλή ταχύτητα, διότι τον συγκεκριμένο επαρχιακό δρόμο διασχίζουν τακτικά είδη της τοπικής πανίδας για να προσεγγίσουν τη λίμνη-από άλογα και αλεπούδες μέχρι κουνέλια και χελώνες.
Στο χωριό Κερκίνη ακολουθήστε τις πινακίδες για το λιμανάκι στη λίμνη, όπου θα δείτε αραγμένες τις παραδοσιακές βάρκες αλλά και άλογα να τρέχουν στα λιβάδια. Το σκηνικό αλλάζει στο χωριό Μανδράκι και στο αντίστοιχο λιμανάκι, με το τοπίο να γίνεται πιο σκοτεινό και μελαγχολικό. Οι όχθες είναι καλυμμένες με νούφαρα και απέναντι στο βάθος απλώνεται η μεγάλη έκταση όπου το 2001 στήθηκε ένα ολόκληρο χωριό-που βέβαια δεν υπάρχει πια-για τις ανάγκες των γυρισμάτων της ταινίας του Θόδωρου Αγγελόπουλου «Το λιβάδι που δακρύζει». Στο κέντρο του χωριού Βυρώνεια θα στρίψετε δεξιά και θα προχωρήσετε μέχρι να αντικρίσετε τον Στρυμόνα και τη μεγάλη γέφυρα.
Κοντά στο ποτάμι πολύ συχνά βόσκουν βουβάλια. Αν και τα ογκώδη βοοειδή είναι συνήθως φιλικά στον άνθρωπο, φροντίστε να κρατήσετε αποστάσεις. Το επόμενο χωριό μετά τη Βυρώνεια είναι το Νέο Πετρίτσι, χτισμένο στους πρόποδες του Μπέλες. Το ρέμα Σουλτανίτσας που πηγάζει από το βουνό διασχίζει την κοιλάδα της Λόντζας στη βόρεια πλευρά του οικισμού, δημιουργώντας εντυπωσιακούς καταρράκτες. Η κοιλάδα είναι όμορφα διαμορφωμένη με γεφυράκια και μικρά μονοπάτια για περπάτημα δίπλα στους καταρράκτες. Περνώντας πάνω από τον ποταμό Στρυμόνα, θα μπείτε στον οδικό άξονα Σερρών-Προμαχώνα και λίγο πριν φτάσετε στα σύνορα, θα στρίψετε δεξιά προς Άγκιστρο. Η χρήση των ιαματικών πηγών του χωριού χρονολογείται από τη βυζαντινή περίοδο. Τα λουτρά είναι ανοιχτά 24 ώρες το 24ωρο και είναι μοναδική η αίσθηση αν τα επισκεφθείτε το βράδυ με κρύο. Από το μηδέν του εξωτερικού περιβάλλοντος θα βρεθείτε στους 38-40°C, αυτή είναι η θερμοκρασία του νερού που αναβλύζει από τη γη και έρχεται στο λουτρό.
Μη χάσετε: Την ευκαιρία να δοκιμάσετε τα ποταμίσια ψάρια που αλιεύονται στην περιοχή και γίνονται νόστιμα τηγανητά. Στην ταβέρνα Μυρόβαλης στο χωριό Χρυσοχώραφα, η οικογένεια ψαρεύει κάθε πρωί ολόφρεσκα γριβάδια. | Πάνω στον δρόμο σας, στο χωριό Λιβάδια, βρίσκεται το κρεοπωλείο Μπόρας, από τα πρώτα στην περιοχή που ανέδειξαν τη νοστιμιά και τη διατροφική αξία του βουβαλίσιου κρέατος. Προμηθευτείτε λουκάνικα, σουτζουκάκια, σαλάμι και καβουρμά. | Ακριβώς δίπλα στα τρεχούμενα νερά, στην κοιλάδα στο Νέο Πετρίτσι, βρίσκεται η ταβέρνα Όαση, που σερβίρει καλοψημένα κρεατικά αλλά και πέστροφα. | Για να κλείσετε λουτρό στις ιαματικές πηγές του Άγκιστρου απαιτείται κράτηση. Η διάρκεια είναι μισή ώρα και η τιμή κατ’ άτομο 6 ευρώ. Ζητήστε, αν είναι διαθέσιμο, το παλιό, πέτρινο βυζαντινό χαμάμ.
