Ένα πρωί, μπορεί να εξερευνώ τον αρχαιολογικό χώρο του Δίου με το ωραίο μουσείο και το ίδιο απόγευμα να αναζητώ κορμοράνους και ερωδιούς στα βόρεια, στον υδροβιότοπο του μεγαλοπρεπούς Αλιάκμονα, που έχει και παρατηρητήριο στη Νέα Αγαθούπολη. Σε γενικές γραμμές, δεν νιώθω ποτέ να μου λείπει κάτι, ενώ κάθε χρόνο τα πράγματα δείχνουν να εξελίσσονται. Μαθαίνω, ας πούμε, ότι φέτος λειτουργεί το beach bar-restaurant «Mandala Seaside Luxury» στην παραλία της Κατερίνης. Ο σεφ Τάσος Αλμπάνης και η ομάδα του, άρτι αφιχθέντες από τη Μύκονο, επιμελούνται μια fusion κουζίνα στην οποία έδωσαν χώρο και για σούσι. Στο φετινό μου ταξίδι θα δοκιμάσω να πάω από το πρωί για ηλιοθεραπεία στις αναπαυτικές ξαπλώστρες ή για καφέ δίπλα στην πισίνα και πιθανότατα θα μείνω μέχρι το βράδυ, για το πεντανόστιμο λαβράκι με μαύρο ριζότο, σάλτσα αστακού και λαχανικά, το διαχρονικό πιάτο του σεφ.
Κλασική αξία είναι το εστιατόριο «Απόλαυση» δίπλα στο δημοτικό πάρκο της Κατερίνης. Εδώ ο σεφ Κωστής Αϊβάζογλου, ο οποίος έχει διασυνδέσεις με τοπικούς παραγωγούς, προτείνει μαγειρευτά πιάτα με καθαρές γεύσεις και τα καλύτερα ντόπια υλικά. Για θαλασσινά, αξίζει να πάτε στον Μακρύγιαλο. Στο μπαλκόνι της ψαροταβέρνας «Ακρογιάλι» θα δοκιμάσετε φρέσκα μύδια και άλλα όστρακα, ζουμερές γαρίδες και καλοψημένα μεγάλα ψάρια, δίπλα στη θάλασσα. Αγαπημένη μου συνήθεια εδώ είναι και η βόλτα στο κτήμα «Πιερία-Ερατεινή», στον Κολινδρό, στους πρόποδες των Πιερίων, όπου λατρεύτηκαν οι εννέα μούσες. Σε υψόμετρο περίπου 450 μ., οι οινολόγοι Παύλος Αργυρόπουλος και Ανδρέας Πάντος έχουν αναβιώσει από το 2006 τον παραδοσιακό αμπελώνα της μονής του Αγίου Διονυσίου, που εκτείνεται σε 150 στρέμματα. Εκτός από το να δοκιμάσετε κρασιά που παντρεύουν αρμονικά διεθνείς και εγχώριες ποικιλίες, όπως οι «Ευχές Ερατεινές», που προέρχονται από Ασύρτικο, Μαλαγουζιά και Chardonnay, μπορείτε να απολαύσετε και κάποιο γεύμα μέσα στον αμπελώνα. Επισκέψιμο είναι και το οινοποιείο του Χρυσοστόμου στο Κίτρος, το οποίο συνδυάζεται τέλεια με μια βόλτα στην αρχαία Πύδνα.
