Η διάσημη Λίνδος: Χιλιάδες τουρίστες επισκέπτονται κάθε χρόνο τη Λίνδο, για να θαυμάσουν την αρχιτεκτονική της, να περπατήσουν στα σοκάκια, να ανέβουν στην ακρόπολη και φυσικά να κάνουν μπάνιο στις μεγάλες και οργανωμένες παραλίες της. Η περιοχή κατοικείται διαρκώς από τη νεολιθική περίοδο και η Λίνδος άκμασε μεταξύ 7ου και 6ου αι. π.Χ., αλλά άρχισε να παρακμάζει μετά το 408 π.Χ., με την ίδρυση της πόλης της Ρόδου. Ο Κλεόβουλος ο Ρόδιος, ένας από τους Επτά Σοφούς της αρχαιότητας, κυβέρνησε την πόλη για 40 χρόνια. Σε αυτόν αποδίδονται τα γνωμικά «μέτρον άριστον», «ηδονής κράτει», κ.ά. Στις αρχές της δεκαετίας του ’60 ανακάλυψαν τη Λίνδο οι χίπις και στη συνέχεια τα τουριστικά γραφεία. Όλοι στην Ελλάδα ξέρουν ότι τότε στη Λίνδο νοικιάζονταν έως και οι ταράτσες, τόσο πολλούς τουρίστες είχε!. Η φήμη της έκανε το γύρο του κόσμου και αρκετοί επώνυμοι άρχισαν να την επισκέπτονται -ενώ άλλοι, όπως ο κιθαρίστας των Pink Floyd David Gilmour, αγόρασαν σπίτια.
Σήμερα η περιοχή της Λίνδου διαθέτει αμέτρητα ενοικιαζόμενα δωμάτια, ξενοδοχεία, καταστήματα σουβενίρ και τοπικών προϊόντων. Οι ταβέρνες το βράδυ βγάζουν τα τραπεζάκια τους πάνω στις ταράτσες των γειτονικών σπιτιών, με θέα το φωτισμένο κάστρο. Υπάρχουν ακόμη πολλά καφέ, μπαρ και κλαμπ. Τα παλιότερα σπίτια του χωριού είναι κτισμένα μεταξύ 17ου και 19ου αι. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν τα καπετανόσπιτα και οι βυζαντινές εκκλησίες που χρονολογούνται από τον 11ο αι. Αξίζει να επισκεφθείτε την εκκλησία της Παναγίας (1489-1490). | Info: Η Λίνδος απέχει 46 χλμ. από τη Ρόδο. Μπορείτε να έρθετε και με τα καραβάκια που κάνουν ημερήσιες εκδρομές.
Η ακρόπολη της Λίνδου: Ήταν το πιο καλά οχυρωμένο σημείο του νησιού και υψώνεται πάνω από τον οικισμό στην κορυφή ενός απόκρημνου βράχου. Η έκταση που περικλείουν το μεσαιωνικά τείχη φτάνει τα 8.400 μ. Ανεβαίνοντας προς την ακρόπολη θα σας κάνει εντύπωση μια πρύμνη πλοίου λαξευμένη με τέχνη στον βράχο. Είναι έργο του Πυθόκριτου, και χρονολογείται στον 2ο αι. π.Χ. Είναι ο γλύπτης που δημιούργησε την έξοχη Νίκη της Σαμοθράκης που εκτίθεται στο Λούβρο. Το άγαλμα της Νίκης ήταν, άλλωστε, αφιέρωμα των Ροδίων στο ιερό των Καβείρων της Σαμοθράκης, μετά τη νίκη τους επί του Αντιόχου, το 190 π.Χ. Στην κορυφή της ακρόπολης βρίσκεται ο δωρικός ναός της Λινδίας Αθηνάς (4ος αι. π.Χ.), κτισμένος πάνω στα ερείπια προγενέστερου ναού. Το υπερμέγεθες άγαλμα της θεάς μεταφέρθηκε αργότερα από τον Μέγα Κωνσταντίνο στον ιππόδρομο της Κωνσταντινούπολης, όπου το 1203 το κατέστρεψαν βάνδαλοι. Στην ακρόπολη θα δείτε επίσης το διοικητήριο των Ιπποτών, μια ελληνιστική στοά και την εκκλησία του Αϊ Γιάννη, του 13ου αι.
Η κοιλάδα με τις πεταλούδες: Φτέρες, πλατάνια, βελανιδιές, πεύκα, το μοναδικό στην Ελλάδα δάσος με ζητιές (Liquidamar orientalis), ένα ποταμάκι, καταρράκτες, γεφυράκια, μονοπάτια. Και φυσικά, οι διάσημες πεταλούδες. Αυτό είναι το παραδεισένιο σκηνικό της κοιλάδας όπου από τον Ιούνιο μέχρι το Σεπτέμβριο, εμφανίζονται κατά εκατομμύρια οι πεταλούδες Panaxia quadripunctaria (ή Callimorpha quadripunctaria). Τις προσελκύει ο χυμός που εκκρίνουν οι ζητιές. Συχνάζουν και σε άλλα σημεία του νησιού όπου υπάρχει υγρασία το καλοκαίρι (π.χ. Σάλακος), αλλά πουθενά δεν θα δει κανείς τόσο πολλές. Μια επίσκεψη αξίζει και το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας με δείγματα χλωρίδας και πανίδας της περιοχής, είδη πεταλούδων κι ένα εντυπωσιακό εκκολαπτήριο. Στο ψηλότερο σημείο της κοιλάδας βρίσκεται το μοναστήρι τις Καλόπετρας, του 1484.
Το Ροδίνι: Είναι ένα ονειρεμένο πάρκο με τρεχούμενα νερά, λιμνούλες, γεφυράκια και πλούσια βλάστηση, μέσα στο οποίο είχε κτίσει το εξοχικό του ο Μεγάλος Μάγιστρος κατά την Ιπποτοκρατία. Μπορείτε να περπατήσετε στα μονοπάτια, να κάνετε πικνίκ, να δείτε τον μικρό ζωολογικό κήπο, ή να κάνετε βαρκάδα στο μεγάλο κανάλι το οποίο μέχρι τον 19ο αι. ανήκε στο εν λειτουργία ρωμαϊκό υδραγωγείο. Πάνω από το Ροδίνι βρίσκεται ένα μαυσωλείο των ελληνιστικών χρόνων, γνωστό ως Τύμβος των Πτολεμαίων. Ο χώρος αναψυχής απέχει 3 χλμ. από την πόλη της Ρόδου.
Η ακρόπολη της Ρόδου (Μόντε Σμιθ): Ο λόφος του Αγίου Στεφάνου είναι το ψηλότερο σημείο της ευρύτερης περιοχής και η ακρόπολη, δέσποζε στο δυτικό και ψηλότερο μέρος της πόλης της Ρόδου. Δεν είχε οχυρωματικό χαρακτήρα, όπως άλλες ακροπόλεις, αλλά μνημειακό, και την αποτελούσαν ιερά, μεγάλοι ναοί, δημόσια κτίρια και υπόγειοι χώροι λατρείας. Λέγεται ότι από εδώ έκανε τις παρατηρήσεις του ο αρχαίος αστρονόμος Ίππαρχος. Οι ανασκαφές του 1924 από τους Ιταλούς έφεραν στο φως έναν δωρικό ναό αφιερωμένο στον Πύθιο Απόλλωνα (τέσσερις αναστηλωμένοι κίονες στέκονται σήμερα όρθιοι). Το αρχαίο στάδιο, αναστηλωμένο επίσης, βρίσκεται κάτω από το ναό του Απόλλωνα. Δίπλα του θα δείτε το ρωμαϊκό ωδείο και το Γυμνάσιο, ενώ βόρεια εντοπίστηκαν τα υπολείμματα του δωρικού ναού του Δία Πολιέα και της Αθηνάς Πολιάδος. Στον αρχαιολογικό χώρο έχουν γίνει μεγάλης έκτασης ανακατασκευές τόσο στη διάρκεια της Ιταλοκρατίας, όσο και στα πρόσφατα χρόνια από την Ελληνική Αρχαιολογική Υπηρεσία. Στο ωδείο της ακρόπολης οργανώνονται εκδηλώσεις και μουσικές βραδιές.
Οι Θέρμες της Καλλιθέας: Ενσωματωμένο στο περιβάλλον και ανακαινισμένο, το εξαιρετικό αυτό κτίσμα του 1929 είναι ένα από τα πιο σημαντικά αξιοθέατα της Ρόδου. Βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από την παραλία. Τον σχεδιασμό της «μικρής Ροτόντας» έκανε ο Ιταλός αρχιτέκτονας Pietro Lombardi και συνδυάζει στοιχεία τους πολιτισμών που αναπτύχθηκαν στο νησί. Ως υδροθεραπευτήριο ήταν αφιερωμένο στην ποσιθεραπεία, καθώς η βασική ιδιότητα των ιαματικών πηγών της Καλλιθέας είναι καθαρτική και διουρητική.
Το Αφάντου και το γήπεδο γκολφ: Παλιό χωριό με νησιώτικη αρχιτεκτονική και μια εξαιρετική, μεγάλη παραλία. Κτισμένο ανάμεσα σε τρεις λόφους, για να μην είναι ορατό από τους πειρατές, πήρε το όνομά του γιατί ήταν κυριολεκτικά αόρατο (άφαντο). Τα παραδοσιακά αφαντενά χαλιά ήταν διάσημα στο παρελθόν. Σήμερα τη φήμη του οφείλει στο υπερσύγχρονο γήπεδο γκολφ στην παραλία, σχεδιασμένο από τον αρχιτέκτονα Donald Harradine, που λειτουργεί όλο το χρόνο. Κοντά στο χωριό βρίσκονται τα Κολύμπια, ο παραλιακός οικισμός με την οδό των Ευκαλύπτων που φύτεψαν οι Ιταλοί.
Η μονή κυράς Φιλερήμου και ο «Γολγοθάς»: Απέχει 11 χλμ. από την πόλη της Ρόδου. Βρίσκεται δίπλα στην ακρόπολη της Ιαλυσού, μέσα σε πλούσια βλάστηση και είναι αφιερωμένη στην Παναγία Ζωοδόχο Πηγή. Κατά μια εκδοχή την έκτισε αρχικά ένας μοναχός που ήρθε από τα Ιεροσόλυμα μεταξύ 11ου-13ου αι. μονάζοντας εκεί ως ερημίτης (Φιλέρημος). Αργότερα εγκαταστάθηκαν μοναχοί του τάγματος των Φραγκισκανών. Έκαναν διάφορες προσθήκες στα κτίσματα και άρχισαν, με βάση μια μυστική συνταγή, να φτιάχνουν το ηδύποτο Sette Herbe (εφτά βότανα), κατάλληλο για τη βαρυστομαχιά.
Περιηγούμενοι στη μονή αξίζει να προσέξετε τη λιθόστρωτη αυλή και την πετρόκτιστη εκκλησία γοτθικού ρυθμού του 15ου αι. Ανατολικά του μοναστηριού βρίσκεται ο κάστρο Φιλερήμου και βορειοδυτικά ο ναός του Αγίου Γεωργίου του Χωστού (15ος αι.). Ο λεγόμενος «Γολγοθάς» είναι ένα μονοπάτι που καταλήγει στην άλλη πλευρά της κορυφής του λόφου, σε έναν σταυρό ύψους 16 μέτρων, δωρεά της οργάνωσης Lions, το 1992. Στα δεξιά του μονοπατιού, κάθε τόσο υπάρχει κι ένα πέτρινο προσκυνητάρι φτάνοντας συνολικά τα 14. Είναι έργα του Ιταλού Antonio Mairani. Στο καθένα υπάρχει και μια απεικόνιση από τα Πάθη του Ιησού σε χαλκογραφία.
