Βρισκόμαστε στο 1930 όταν το χωριό Σχωρέτσαινα μετονομάζεται σε Καταρράκτες. Αιτία, οι δίδυμοι καταρράκτες που βρίσκονται στην κορυφή του χωριού και αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της γοητείας του γεμίζονrας με το βουητό του νερού τις ήσυχες ανοιξιάτικες νύχτες και τα κρύα πρωινά του χειμώνα. Πνιγμένος στο πράσινο και στα τρεχούμενα νερά, ο Καταρράκτης εποπτεύεται από την οροσειρά των Τζουμέρκων και τις επιβλητικές κορυφέs της, με μεγαλύτερη απ’ όλες το Καταφίδι που υψώνεται στα 2.393 μ.
Ο κεντρικός δρόμος του χωριού, που αντί για άσφαλτο είναι «ντυμένος» με πέτρα, περνάει από σπίτια τα οποία κρατάνε κάτι από τα παλιά και οδηγεί σε μια καταπράσινη πλατεία, η οποία το βράδυ ξεχωρίζει και από μακριά, αφού γύρω από την εκκλησία έχουν τοποθετηθεί πράσινα φώτα. H εκκλησία του Καταρράκτη είναι αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου και στον περίβολό της υπάρχει η προτομή του ευεργέτη του χωριού, Γεώργιου Κουτσονίκα.
Ο Κουτσονίκας χρηματοδότησε το 1924 το υδραγωγείο του χωριού, ενώ με δικά του έξοδα κατασκευάστηκε και η τετρακάνουλη βρύση της πλατείας. Επίσης, εάν θέλετε να δείτε πώs αξιοποιούνται τα πλούσια νερά της περιοχής, μπορείτε να κάνετε μια βόλτα προς τη νεροτριβή στην οποία οι κάτοικοι ακόμα πλένουν τα ρούχα τουs. Βρίσκεται στην πάνω γειτονιά, στον δρόμο που οδηγεί προς τους καταρράκτες. Είναι αυτονόητο ότι δεν μπορείτε να φύγετε από τον Καταρράκτη αν δεν κάνετε μια στάση στη Μονή τηs Aγίας Αικατερίνης με τις περίφημες κανάλες της.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ
Σύμφωνα με την παράδοση, η πρώτη ονομασία του σημερινού χωριού Καταρράκτης ήταν Ρέτσιανα. Γύρω στο 1770 όμως από εδώ πέρασε ο Κοσμάς ο Αιτωλόs, o οποίος λέγεται ότι μάζεψε τους κατοίκους και αφού τους μίλησε για την πίστη σε Θεό και Γένος, τους ευλόγησε λέγοντας: «Συχωρεμένοι να είστε εσείς οι Ρετσιανίτες και οι αμαρτίες σας». Η συγχώρεση του Πατροκοσμά έδωσε στα χωριό το όνομα Σχωρέτσαινα, το οποίο αργότερα μετονομάστηκε σε Καταρράκτης.
