Όλοι τους αποφασισμένοι να αψηφήσουν το δυσπρόσιτο της τοποθεσίας και την πιθανή πολυκοσμία ώστε να θαυμάσουν από κοντά τις ομορφιές τους, καθώς κολυμπούν στα διαυγή, γαλάζια νερά. Όπως συμβαίνει και με κάθε ελληνική παραλία, η συνήθης σεζόν στα Λαλάρια διαρκεί από τον Μάιο ως τις αρχές Οκτώβρη, με τον Ιούλιο και τον Αύγουστο να είναι (αναμενόμενα), οι πιο πολυάσχολοι μήνες, καθώς είναι σε αυτούς που κορυφώνεται η τουριστική κίνηση στη χώρα μας. Έτσι, αν προτιμάτε πιο μοναχικά σκηνικά, θα πρέπει να οργανώσετε την επίσκεψή σας είτε νωρίτερα, είτε αργότερα –άλλωστε και τον Σεπτέμβρη η θάλασσα εδώ είναι υπέροχη.
Το προφίλ της παραλίας: Κύριο χαρακτηριστικό στα Λαλάρια είναι ότι το τοπίο τους δεν θυμίζει σε τίποτα την υπόλοιπη Σκιάθο, δίνοντας υπόσταση στα επίθετα «απόκοσμο» και «εξωπραγματικό» που συχνά το συνοδεύουν: στην περίπτωσή τους, δηλαδή, δεν είναι ηχηρά δημοσιογραφικά κλισέ, τα οποία προσπαθούν να κλέψουν την προσοχή μέσω υπερβολών. Ξεχάστε λοιπόν την καταπράσινη φύση ή τα πεύκα που κατεβαίνουν μέχρι την αμμουδιά. Στα Λαλάρια το τοπίο είναι άγονο και άγριο, με τον επιβλητικό, κάθετο βράχο να σχηματίζει έναν κλειστό όρμο με ήρεμα, γαλανά και πεντακάθαρα νερά, τα οποία βαθαίνουν απότομα.
Στην άκρη της παραλίας, μάλιστα, ο βράχος εκτείνεται μέσα στη θάλασσα, σχηματίζοντας μια πύλη, την οποία οι ντόπιοι ονομάζουν «Τρύπια Πέτρα»-είναι ένα σημείο που προσελκύει σταθερά όσους λατρεύουν τις βουτιές. Σε άλλα σημεία, πάλι, διαμορφώνονται και διάφορα σπήλαια. Το ιδιαίτερο όνομα Λαλάρια οφείλεται στην ομώνυμη λέξη της σκιαθιώτικης διαλέκτου, με την οποία περιγράφονται τα ευμεγέθη, λευκά και ολοστρόγγυλα βότσαλα, που «λαλαρίζουν» (όπως λένε) στον ήλιο. Η ακτή δίπλα στην υπέροχη θάλασσα έχει κάμποσα τέτοια κι εσείς μπορείτε μεν να τα θαυμάσετε ή να τα περιεργαστείτε πιάνοντάς τα, όχι όμως και να πάρετε κάποιο μαζί σας, ως σουβενίρ-αυτό απαγορεύεται αυστηρά, επισύροντας κυρώσεις.
Φυσικά, εξίσου άγρια με την τριγύρω τοποθεσία είναι και η ίδια η ακτή, πράγμα που σημαίνει ότι μιλάμε για μια ανοργάνωτη παραλία. Φτάνοντας λοιπόν εδώ, αν και δεν αποκλείεται να βρείτε μερικές φυσικές σκιές προς την κατεύθυνση του βράχου, πρέπει να μεριμνήσετε να φέρετε ομπρέλα, ψάθα, άφθονο κρύο νερό, γυαλιά ηλίου, καλό αντηλιακό και ασφαλώς κάτι να κολατσίσετε, μέχρι να σημάνει η ώρα της επιστροφής σας. Επιπλέον, αν σας ταλαιπωρούν τα βότσαλα, θα σας φανεί χρήσιμο να κουβαλήσετε και ειδικά παπουτσάκια θαλάσσης. Τέλος, αν έρθετε με παιδιά, να έχετε οπωσδήποτε μπρατσάκια, γιατί (όπως είπαμε) τα νερά βαθαίνουν απότομα.
Πώς θα φτάσετε στα Λαλάρια: Τα Λαλάρια εντοπίζονται στο βόρειο τμήμα της Σκιάθου, το οποίο είναι ιδιαίτερα δυσπρόσιτο: όπου βρίσκονται χωματόδρομοι, μπορείτε να τους διαβείτε μόνο με όχημα 4×4-τα συνηθισμένα αυτοκίνητα ή τα λεωφορεία είναι σχεδόν αδύνατον να περάσουν. Στην περίπτωση δε της συγκεκριμένης παραλίας, δεν υπάρχει ούτε τέτοιος δρόμος να οδηγεί σε αυτήν.
Έτσι, ο μόνος τρόπος για να φτάσετε στα Λαλάρια είναι μέσω θαλάσσης. Αν διαθέτετε δικό σας σκάφος τα πάντα γίνονται πολύ εύκολα, αρκεί να προσέξετε το δελτίο των ανέμων: ορισμένες ημέρες, ανάλογα την ισχύ του βοριά, η κρουαζιέρα στην περιοχή δεν συστήνεται-δεν είναι τυχαίο ότι την αποφεύγουν και τα έμπειρα τοπικά καραβάκια που εκτελούν δρομολόγια προς και από την παραλία, ιδίως κατά τη θερινή σεζόν. Τα τελευταία είναι βέβαια η μέθοδος πρόσβασης την οποία προτιμούν οι περισσότεροι επισκέπτες που φτάνουν εδώ. Θα βρείτε πολλά εκδρομικά καραβάκια αγκυροβολημένα στο παλιό λιμάνι του νησιού: στο μέσον του περίπου, εκεί όπου βρίσκεται ο μικρός μώλος, στο ανατολικό τμήμα. Θα πρέπει απλά να διαλέξετε το δρομολόγιο που προτιμάτε, γιατί αρκετοί καραβοκύρηδες συνδυάζουν τα Λαλάρια με επισκέψεις σε άλλα δυσπρόσιτα αξιοθέατα της βόρειας Σκιάθου, κάτι που επηρεάζει με τη σειρά του τον χρόνο που θα έχετε διαθέσιμο για μπάνιο στα νερά τους.
