2.6.23

Σχοινούσα: Ομορφιά και απομόνωση


Πάντοτε θαυμάζω τους καπετάνιους που μπορούν να «παρκάρουν» τα θεόρατα πλοία στα στενόχωρα λιμάνια των Μικρών Κυκλάδων-και αλλού. Αυτό ακριβώς σκέφτηκα όταν το πλοίο μας έφτανε στο λιμάνι της Σχοινούσας. Πατώντας, όμως, το πόδι σου στη στεριά του νησιού, ξεχνάς τα πάντα για όσο μένεις σ’ αυτόν τον επίγειο παράδεισο-διότι περί αυτού πρόκειται. Η Σχοινούσα είναι ο ορισμός της λιτής πολυτέλειας. Οι 18 παραλίες της, οι περίπου 80 μόνιμοι και υπερφιλόξενοι κάτοικοί της, τα ταβερνάκια, η αύρα της, τα ολόδικά της χρώματα δημιουργούν ένα παράλληλο σύμπαν εντός του ήδη μαγευτικού τοπίου των Μικρών Κυκλάδων.

Σε αυτόν τον μικρό τόπο στο μέσον του Αιγαίου, λαμβάνει χώρα η επαναμάγευση του επισκέπτη. Σαν να σταματά ο χρόνος σε ένα νησί, όπου δεν έχεις να κάνεις απολύτως τίποτα πέρα από το να θέσεις σε πλήρη λειτουργία όλες σου τις αισθήσεις: με την αφή ν’ αγγίξεις την άμμο και τις πέτρες στις ολομόναχες παραλίες, με τη γεύση ν’ απολαύσεις φραγκοσυκάδα και ψάρια που λες και ψαρεύτηκαν σ’ ένα «άλλο» Αιγαίο, με την όσφρηση να εισπνεύσεις τον γνώριμο κυκλαδίτικο αέρα, με την όραση να εκπλαγείς από το ξημέρωμα (κατά προτίμηση προτού πας για ύπνο) και με την ακοή ν’ ακούσεις το νησί να σου μιλάει τη γλώσσα του.

Υπάρχουν πολλές παραλίες για να επιλέξετε πού θα βιώσετε τη Σχοινούσα-πρόκειται περί βιώματος, εξάλλου. Στο Τσιγκούρι, για την εμπειρία της λιτής πολυτέλειας, στον Γερολιμνιώνα και στην Αλυγαριά για στοχασμό, γυμνισμό και απόλυτη χαλάρωση, όπως και στην Ψιλή Αμμο και στον Αλμυρό. Κολπίσκοι, απάνεμα καταφύγια. Η Σχοινούσα μοιάζει να ’ναι, δίχως να το ξέρουν εκείνη και ο πολύς κόσμος, ο ομφαλός της αιγαιακής γης. Μια μικρή πριγκίπισσα στο βασίλειο των Μικρών Κυκλάδων. Αυτό που θέλουμε να ανακαλύψουμε· αργά και απολαυστικά· δίχως ρολόι και χωρίς dealines. Λιτή, παραδείσια πολυτέλεια.