Η Μονή Ιβήρων κατατάσσεται τρίτη σε σειρά προτεραιότητας μεταξύ των είκοσι μονών του Αγίου 'Ορους. H ίδρυσή του τοποθετείται στα τέλη του 10ου αιώνα και, σύμφωνα με την παράδοση, κατασκευάστηκε από τους Γεωργιανούς μοναχούς Ιωάννη Τορνίκιο και Ευθύμιο στον χώρο όπου προηγουμένως βρισκόταν η Μονή του Κλήμεντα. Το επιβλητικό αυτό σύμπλεγμα κτιρίων υπέστη αρκετές αλλαγές στη χιλιόχρονη ιστορία του, ενώ άκμασε τον 16ο αιώνα.
Το μοναστήρι είναι δίπλα στη θάλασσα, στη βορειοανατολική πλευρά της χερσονήσου. Μέσα στα ψηλά τείχη βρίσκεται η κεντρική εκκλησία και μικρά παρεκκλήσια, με πιο γνωστό αυτό της Παναγίας τας Πορταϊτισσας, με τη θαυματουργή εικόνα και το φημισμένο πανηγύρι στις 28 Αυγούστου. Στο σκευοφυλάκιο της μονής φυλάσσονται ανεκτίμητοι θησαυροί της Ορθοδοξίας, ενώ η καλά οργανωμένη βιβλιοθήκη έχει πάνω από 20 χιλιάδες έντυπα.
