Είναι αφιερωμένη στον Αγιο Νικόλαο, βρίσκεται σε απόσταση περίπου 17 χιλιομέτρων από τον Πύργο, σε έναν κατάφυτο λόφο ύψους 219 μέτρων. Η ιστορία της μονής πηγαίνει πίσω στον 14ο αιώνα και το όνομα το πήρε, σύμφωνα με την παράδοση, όταν ένας Φράγκος ιππότης για να γλιτώσει από τους πειρατές, κατέβηκε με το άλογό του μία βραχώδη πλαγιά, έχοντας ζητήσει τη βοήθεια του Αγίου Νικολάου.
Το μοναστήρι άκμασε κατά τη διάρκεια της φραγκοκρατίας και της οθωμανικής περιόδου, ιδιαίτερα τον 17ο αιώνα. Διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην Επανάσταση, όμως σταδιακά άρχισε να παρακμάζει, μέχρι το 1929 που ιδρύθηκε και πάλι ως γυναικεία μονή. Οι σεισμοί του 1993 προκάλεσαν αρκετές ζημιές, όμως το μοναστήρι έχει καταφέρει να ανοικοδομηθεί. Γιορτάζει στις 6 Δεκεμβρίου και στις 20 Μαϊου.
