Ιδρύθηκε στα μέσα του 16ου αιώνα κοντά στα Χανιά και αφιερώθηκε στην Παναγία τη Ζωοδόχο Πηγή. Κατά τη Βενετοκρατία, έγινε πνευματικό κέντρο με πλούσια βιβλιοθήκη. Υπέστη ζημιές από τους Οθωμανούς και καταστράφηκε κατά την Ελληνική Επανάσταση, αλλά αποκαταστάθηκε το 1848. Κατά τον B' Παγκόσμιο Πόλεμο χρησιμοποιήθηκε από τους Γερμανούς.
Έπειτα από αναστήλωση έγινε γυναικείο κοινόβιο το 1976 και επανήλθε στη ζωή ασχολούμενη με μοναστηριακές τέχνες, έκδοση βιβλίων και βιολογική γεωργία σε μία μεγάλη έκταση 100 στρεμμάτων. Οι δραστηριότητές της περιλαμβάνουν προγράμματα οικολογικής ευαισθητοποίησης και κοινωνικής παρέμβασης, προσελκύοντας πολλούς επισκέπτες. Το μοναστήρι λειτουργεί επίσης ως Εκκλησιαστικό και Λαογραφικό Μουσείο, διατηρώντας ζωντανή την πνευματική κληρονομιά και την παράδοσή του.
