Ο Όλυμπος, είναι το υψηλότερο της Ελλάδας και αδιαμφισβήτητα το πλουσιότερο σε πολιτισμό. Γνωστό από την ελληνική μυθολογία ως η κατοικία των Δώδεκα Ολύμπιων θεών. Το Πάνθεον ή το μοντέρνο όνομά του Μύτικας, η κορυφή του βουνού με υψόμετρο 2918 μ., ήταν ο τόπος της συνάντησής τους. Οι θορυβώδης αψιμαχίες τους ακουγόντουσαν από τον Δία, τον θεό των θεών, καθώς καθόταν στον επιβλητικό θρόνο του στο Στεφάνι. Από εκεί εξαπέλυσε τους κεραυνούς του, δείχνοντας τη θεϊκή οργή του. Ο Όλυμπος ήταν ιστορικά γνωστός και ως Όρος Μπέλος, όπου η έδρα των θεών αναφέρεται και ως «ουράνιο κατώφλι». Το σχήμα του βουνού, η πολυμορφική και μεταβαλλόμενη ομορφιά της φύσης του, η ομίχλη που καλύπτει τις κορυφές του και η χαμηλή νέφωση που συχνά φέρνει καταιγίδες γέμιζε τους ανθρώπους με δέος και θαυμασμό για αιώνες.
Είναι ένα μοναδικό συναίσθημα και μια ξεχωριστή ενέργεια που οι περισσότεροι ορειβάτες αισθάνονται όταν φτάνουν στο Οροπέδιο των Μουσών και συναντούν για πρώτη φορά τις υψηλότερες κορυφές του Ολύμπου. Το περίπλοκο γεωλογικό παρελθόν του βουνού είναι εμφανές από τα εντυπωσιακά μορφολογικά χαρακτηριστικά των φαραγγιών και των πολυάριθμων κορυφών που ξεπερνούν τα 2000 μέτρα υψόμετρο. Η κορυφή του Μύτικα είναι επίσης μία από τις υψηλότερες κορυφές στην Ευρώπη αναφορικά με την τοπογραφική έξαρση του. Η πρώτη επιτυχημένη ανάβαση στην κορυφή έγινε το 1913, μετά την απελευθέρωση της Βόρειας Ελλάδας από την οθωμανική κυριαρχία από δύο Ελβετούς ορειβάτες, τον Frédéric Boissonnas και τον Daniel Baud-Bovy καθοδηγούμενους από τον ντόπιο κυνηγό Χρήστο Κάκκαλο.
Το Φαράγγι του Ενιπέα: Βρίσκεται στους πρόποδες του βουνού και αποτελεί την κύρια είσοδος του βουνού. Η πεζοπορία μέσα από αυτό είναι μια συναρπαστική εμπειρία καθώς το μονοπάτι περνά δίπλα από σμαραγδένιες βάθρες, γραφικές ξύλινες γέφυρες και πλούσια βλάστηση. Εκτός από τη φυσική ομορφιά, υπάρχει και το μικρό παρεκκλήσι που χτίστηκε στο Ιερό Σπήλαιο και το ιστορικό μοναστήρι του Αγίου Διονυσίου κοντά στην περιοχή Πριόνια που προσφέρουν μια καλή ευκαιρία για ξεκούραση.
Ο Εθνικός Δρυμός: Ο Εθνικός Δρυμός του Ολύμπου θεσπίστηκε με προεδρικό διάταγμα ως προστατευόμενη περιοχή το 1938 και είναι ο παλαιότερος δρυμός στην Ελλάδα και ένα από τα πρώτα προστατευόμενα φυσικά πάρκα της Ευρώπης.
Ζώνες βλάστησης: Ο Όλυμπος χαρακτηρίζεται από μια μεγάλη ποικιλία τύπων βλάστησης που οφείλονται στο έντονο γεωμορφολογικό ανάγλυφο, τη μικρή απόσταση από τη θάλασσα και την ύπαρξη πολλών μικροκλιμάτων. Δάση οξιάς, ελάτης και κωνοφόρων συναντώνται σε υψόμετρα από 600 μ. έως 1400 μ. , Σε υψόμετρα μεταξύ 1400 μ. και 2500 μ., εμφανίζεται η ζώνη ψυχρών ανθεκτικών κωνοφόρων. Το κυρίαρχο είδος πεύκου είναι το σπάνιο Ρόμπολο το οποίο κάνει την πρώτη του εμφάνιση στα 1100 μ., αντικαθιστώντας σταδιακά τη μαύρη πεύκη και σχηματίζοντας μικτά δάση έως και τα 2000 μ.
Οι περιοχές με τα Ρόμπολα είναι συνήθως ξηρές με βραχώδεις πλαγιές. Πάνω από τα 2500 μ., η οποία είναι επίσης η υψηλότερη γραμμή δένδρων των Βαλκανίων, υπάρχουν τα αλπικά λιβάδια. Αυτά τα λιβάδια παρουσιάζουν μεγάλη ποικιλία και η σύνθεση των λουλουδιών τους περιλαμβάνει πολλά σπάνια αγριολούλουδα, τα περισσότερα από τα οποία είναι ενδημικά για την Ελλάδα και τη Βαλκανική Χερσόνησο.
Χλωρίδα: Πάνω από 1700 είδη φυτών έχουν καταγραφεί στον Όλυμπο και περισσότερα από 160 είτε ανήκουν σε προστατευόμενη κατάσταση, είτε είναι σπάνια είτε ενδημικά. Ο Όλυμπος χαρακτηρίζεται από ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα ενδημικών ειδών καθώς πολλά από τα είδη της Ελλάδας και των Βαλκανίων βρίσκονται εδώ. Συγκεκριμένα, μέχρι σήμερα έχουν καταγραφεί 26 τοπικά ενδημικά είδη. Πρόκειται ουσιαστικά για φυτά που βρίσκονται μόνο στον Όλυμπο και πουθενά αλλού στον κόσμο.
Πανίδα: Περισσότερα από 40 είδη θηλαστικών έχουν καταγραφεί στον Όλυμπο, τα πιο συνηθισμένα είναι το Αγριόγιδο (Rupicapra rupicapra balcanica), το αγριογούρουνο, η αλεπού, ο κόκκινος σκίουρος και πολλά είδη νυχτερίδων. Μεγάλα σαρκοφάγα όπως η καφέ αρκούδα και ο λύκος εμφανίζονται παροδικά και πλέον σπάνια σε όλο το βουνό και τους πρόποδες του. Τα αγριόγιδα είναι πιθανώς το πιο αντιπροσωπευτικό θηλαστικό που σχετίζεται με τον Όλυμπο, καθώς μπορεί εύκολα να παρατηρηθεί από πεζοπόρους και επισκέπτες κατά τους καλοκαιρινούς μήνες στην αλπική ζώνη. Ο Όλυμπος είναι επίσης σημείο αναφοράς βιοποικιλότητας για πεταλούδες στην Ελλάδα, καθώς έχουν καταγραφεί περίπου 155 είδη μέχρι σήμερα. Αρπακτικά πουλιά επίσης βρίσκουν καταφύγιο στις απότομες βραχώδεις πλαγιές των βουνών, όπως αετοί και γεράκια.
Πολιτισμός: Η ξενάγηση στον Όλυμπο μπορεί να εμπλουτιστεί με επισκέψεις σε κοντινά μέρη πολιτιστικής και αρχαιολογικής σημασίας. | Δίον: Η ιερή πόλη των αρχαίων Μακεδόνων, αφιερωμένη στον Δία και τους Δώδεκα Ολύμπιους Θεούς. Σήμερα βρίσκεται εδώ ένα μοναδικό αρχαιολογικό πάρκο, με την αρχαία πόλη και τους ιερούς χώρους λατρείας, έξω από τα τείχη της. Πολλά αγάλματα και άλλα πολύτιμα αντικείμενα φυλάσσονται στο κοντινό αρχαιολογικό μουσείο του Δίον. Η ευημερία του διήρκεσε από τον 5ο αιώνα π.Χ. έως τον 5ο αιώνα μ.Χ. Οι ανασκαφές, που συνεχίζονται από το 1928, έχουν αποκαλύψει πολλά ευρήματα της Μακεδονικής, της Ελληνιστικής και της Ρωμαϊκής περιόδου.
Το Μοναστήρι Αγίου Διονυσίου και το Ιερό Σπήλαιο: Το μοναστήρι του Διονύσιου χρονολογείται τον 16ο αιώνα και βρίσκεται μέσα στο φαράγγι του Ενιπέα, το οποίο χρησίμευε ως το φυσικό του φρούριο. Το Μοναστήρι έγινε αναπόσπαστο μέρος, όχι μόνο της θρησκείας, αλλά και της ιστορίας, της κοινωνίας και του πολιτισμού της περιοχής. Λεηλατήθηκε και κάηκε από τους Οθωμανούς και το 1943 καταστράφηκε από τους Γερμανούς εισβολείς, οι οποίοι υποπτεύονταν ότι ήταν αντάρτικο κρησφύγετο. Η αποκατάσταση του είναι σε εξέλιξη. | Ο Άγιος Διονύσιος ζούσε σε μια σπηλιά πολύ κοντά στο μοναστήρι, που ονομάζεται Ιερό Σπήλαιο, όπου τώρα βρίσκεται ένα μικρό εκκλησάκι.
