Έτσι, ανηφόρησα λίγο προς την πλατεία του Αγίου Νικολάου και το Rubia Speciality Coffee Shop (Γκλαβάνη 74). Σε αυτό το μαγαζί μου είπαν ότι θα βρω μια πολύ μεγάλη ποικιλία από καφέδες μοναδικής προέλευσης οι οποίοι καβουρδίζονται στην πόλη. Το επισκέφτηκα με μεγάλη επιφύλαξη και με εξέπληξαν ευχάριστα. Διαθέτουν πάνω από 8 μύλους άλεσης όπου ο καθένας φιλοξενεί και έναν διαφορετικό καφέ. Δοκίμασα έναν από την Κένυα κι έναν ακόμα από την Κολομβία σε espresso ενώ πήρα μαζί σε freddo espresso έναν από το Ελ Σαλβαδόρ. Συνέχισα την βόλτα του στον εμπορικό πεζόδρομο της Ερμού χαζεύοντας τις βιτρίνες και τον κόσμο που πηγαινοερχόταν.
Σε έναν μικρό κάθετο δρόμο βρήκα το Χάρτα (Σκενδεράνη 16). Στην ουσία είναι ένα βιβλιοπωλείο-καφέ-τσιπουράδικο που λειτουργεί από το 2008 και είναι χωρισμένο στα δύο: από την μια είναι ο χώρος του βιβλιοπωλείου με ψαγμένα βιβλία και από την άλλη ο χώρος του καφέ με μια μεγάλη χάρτα της Ελλάδα στον τοίχο κι ένα ψηλό μπαρ πίσω από το οποίο ο Δημήτρης φτιάχνει υπέροχους μεζέδες για τσίπουρο. Και αφού μου άνοιξε η όρεξη για μεζέδες και για τσίπουρο-ήταν άλλωστε και η ώρα για αυτά-μου δημιουργήθηκε το δίλημμα: να ανηφορίσω προς στη Νέα Ιωνία ή να τραβήξω προς στην έξοδο της πόλης και την περιοχή των Παλαιών; Σε αυτές τις δύο συνοικίες έχουν μαζευτεί τα καλύτερα τσιπουράδικα της πόλης.
Στην μεν πρώτη υπάρχει ο Δεμίρης (Ευφραιμίδου 23) όπου σερβίρει τους πιο περίεργους θαλασσινούς μεζέδες και το Φιλαράκι (Κροκίου 54) το οποίο παίζει και αυτό με τους θησαυρούς της θάλασσας με μεγάλη μαεστρία. Από την άλλη στα Παλαιά ξεχωρίζει το Νίκος-Γιάννα (Παπακυριαζή 50) ένα στέκι πανεπιστημιακών. Τα τραπέζια του κάτω από τις μουριές γεμίζουν από νωρίς το μεσημέρι και το να βρει κανείς τραπέζι γίνεται μια δύσκολη υπόθεση. Βέβαια υπάρχει ο Καβούρας (Χατζηαργύρη 3) με 70 και πάνω χρόνια ιστορία, είναι το πιο παλιό του και βρίσκεται στο κέντρο της πόλης και ψήνει τα πάντα στη ψησταριά και τις πατάτες στη χόβολη.
Μετά την τσιπουροκατάνυξη ήρθε η ώρα του καφέ συνοδεία με γλυκό όμως. Γραμμή για το καλαίσθητο Groove Boutique (Ερμού 229). Ένα σχετικά καινούργιο μαγαζί που άνοιξε στην λογική του boutique ζαχαροπλαστείου, café, delicatessen και κάβας. Τα γλυκά εδώ τα υπογράφουν ο Ευγένιος Βαρδακαστάνης και ο Γιάννη Κίκιρας όποτε έχουν μια γαλλική φινέτσα. Λάτρεψα την τάρτα λεμονιού, την λαχταριστή μηλόπιτα με το τραγανό μπισκότο όπως και το tiramisù με την απαλή κρέμα. Διαθέτουν επίσης και ποιοτικό καφέ. Συνεργάζονται με την ελληνική εταιρία taf και εκτός από το πετυχημένο blend Pianeta, έχουν και αρκετούς μοναδικής προέλευσης. Σας προτείνω να δοκιμάσετε εκείνον από το Περού ή από την Αιθιοπία που διαθέτει παραπάνω οξύτητες και μακριά επίγευση. Πριν ξαναγυρίσω στα τσίπουρα και τους μεζέδες, κατέβηκα και πάλι στο λιμάνι για μια βραδινή βόλτα.
Τα φώτα από τα χωριά που Πηλίου είχαν ανάψει και έμοιαζαν να κεράκια που κρέμονται από ένα μεγάλο και επιβλητικό δέντρο. Μια ωραία, γραφική εικόνα που δεν χόρταινα να την βλέπω. Άφησα σιγά σιγά την παραλία και χώθηκα και πάλι στα μικρά στενά του κέντρο. Επόμενος σταθμός το διάσημο Μεζέν (Αλοννήσου 8). Ένα τσιπουράδικο νέου τύπου θα έλεγα που άλλαξε τα παραδοσιακά δεδομένα της πόλης. Ο Γρηγόρης Χέλμης και ο Ανδρέας Διακοδημήτρης είναι αυτοί που ευθύνονται για αυτό. Στο Μεζέν λοιπόν οι μεζέδες είναι αν μην τι άλλο είναι πρωτότυποι, ευφάνταστοι και πάνε ένα βήμα παραπέρα. Και φυσικά δεν στερούνται νοστιμιάς, όποτε αν σας πω να δοκιμάσετε όλο τον κατάλογο, δεν θα είμαι καθόλου υπερβολικός.
Και έρχεται η ώρα για ποτό. Ναι στο Βόλο υπάρχουν και αξιόλογα μπαρ. Θα σας αναφέρω το ατμοσφαιρικό The Black Duke (Τάκη Οικονομάκη 66) που μοιάζει πολύ με ιρλανδική pub και διαθέτει μια πολύ μεγάλη ποικιλία από ουίσκι. Λίγο πιο κάτω στον πολύβουο πεζόδρομο της Δον Δαλεζίου που έχει γίνει η νέα πιάτσα της πόλης βρίσκεται το Red Nose (Δον Δαλεζίου 8) που ήταν από τα πρώτα all day bar που άνοιξαν εκεί. Mainstream cocktails, νεανικό κοινό και ευχάριστη διάθεση.
Το ίδιο σκηνικό επικρατεί και στο Grappa Vino & Aperitivo (Δημάρχου Κονταράτου 1) κοντά στην πλατεία του Αγίου Νικολάου. Εκεί στην απέναντι γωνία είναι και το Grooove (Δημάρχου Κονταράτου 4) ένα μπαρ που θα πολύ θα ήθελα να βρίσκεται στην Αθήνα. Ο Θανάσης Κουζιώκας (συνιδιοκτήτης και του Groove Boutique που σας έλεγα και πιο πάνω) έχει στήσει ένα όμορφο και ενδιαφέρον χώρο όπου μπορεί κανείς να απολαύσει από ποιοτικό καφέ, φαγητό-έχει την υπογραφεί του Γρηγόρη Χέλμη από Μεζέν- και φυσικά καλοφτιαγμένα κοκτέιλ. Επίσης να σας αναφέρω ότι διαθέτει και μια πολύ καλά ενημερωμένη κάβα με παραπάνω από 500 ετικέτες αποσταγμάτων. Όπως καταλαβαίνετε εδώ θα πείτε καλά. Πολύ καλά.
