Ο κάμπος των Πεδινών ή Σουδενών είναι ο μεγαλύτερος σε όλο το Ζαγόρι, μια περιοχή που τον πρώτο λόγο έχουν οι ψηλές κορυφές, οι χαράδρες και τα φαράγγια. Λέγεται ότι στα χρόνια της Κατοχής οι κάτοικοι της περιοχής δεν πείνασαν κυρίως χάρη στο σιτάρι που καλλιεργούνταν εδώ. Μάλιστα, ερείπια από τους παλιούς μύλους υπάρχουν ακόμα στα Κάτω Πεδινά.
Στα χρόνια όμωs που μεσολαβούν ο κάμπος των Πεδινών εξελίσσεται σε βοσκότοπο, με τουλάχιστον 6.000 αιγοπρόβατα να υπολογίζεται ότι έβοσκαν εδώ. Βοσκότοπος παραμένει και σήμερα, ενώ και από τα 7 πηγάδια του κάμπου συνεχίζουν να βγάζουν πόσιμο νερό με τον κουβά. Εκτός από τα πηγάδια για το νερό, οι κάτοικοι της περιοχής εναπόθεταν και την τύχη της σοδειάς τους στα χέρια ανώτερων δυνάμεων, όπωs οι Άγιοι Ταξιάρχες που κυριαρχούν στο τοπίο του κάμπου με την ανεπιτήδευτη μεγαλοπρέπειά τους.
Χτισμένος το 1591 και ιστορημένοs το 1749, ο ναόs ξεχωρίζει για τον ογκώδη δωδεκάπλευρο τρούλο που καλύπτει ένα μεγάλο μέρος της σκεπής και προσφέρει φυσικό φωτισμό στο εσωτερικό: Μια βρύση και σκιά απέναντι από τους Ταξιάρχες είναι ακόμα μια αφορμή για μια στάση στον κάμπο των Πεδινών.
