Το μεγάλο ατού: Ενα από τα ατού της Σερίφου είναι η Χώρα της. Πριν ακόμα το πλοίο δέσει στο λιμάνι του νησιού, ο επισκέπτης παίρνει μια «μακρινή γεύση». Αποτελείται από δύο γειτονιές, την Πάνω και την Κάτω Χώρα που ενώνονται μεταξύ τους με σκαλιά. Στη Χώρα δεν θα βρείτε τίποτα το περιττό. Τα καφενεία και τα τουριστικά μαγαζιά εκτός του ότι είναι ελάχιστα είναι και απολύτως διακριτικά, ενώ τα σπίτια χαρακτηρίζονται από λιτότητα. Ο λόγος είναι πως όλα αυτά τα σπίτια κατοικούνταν από εργάτες που δούλευαν στα μεταλλεία. Η ζωή ήταν ιδιαιτέρως σκληρή, η δουλειά πολύωρη και τα χρήματα λιγοστά. Δεν υπήρχαν έτσι οι προϋποθέσεις για πιο περίτεχνες κατασκευές.
Από τη Χώρα αξίζει τον κόπο να ανεβείτε ώς το Κάστρο. H διαδρομή, που διαρκεί μόλις 10 λεπτά, θα σας οδηγήσει στην κορυφή ενός βράχου όπου δεσπόζει το Κάστρο το οποίο έκτισαν οι Βενετοί τον 15ο αιώνα. Η θέα είναι εξαιρετική.
Στον δρόμο για τον Κουταλά θα δείτε τα εγκαταλελειμμένα μεταλλεία. H εξόρυξη του σιδήρου, ήδη από την αρχαιότητα, είναι στενά συνυφασμένη με την ιστορία του νησιού. Θα βρείτε βαγόνια και ράγες παρατημένα από τη μέρα που ξαφνικά οι εργάτες σηκώθηκαν και έφυγαν κάποια στιγμή το 1962. Από το 1880 έως και το 1962, οι μεταλλωρύχοι έβγαζαν σίδερο από τη Σέριφο. Στα μεταλλεία αυτά έγιναν και οι πρώτες οργανωμένες απεργίες το 1916.
Οι παραλίες: Ενα άλλο μεγάλο ατού του νησιού είναι οι παραλίες του. Παντού τα νερά είναι διαυγέστατα. Στη Λεία πηγαίνετε με αυτοκίνητο ώς τη διασταύρωση για Αγ. Σώστη και έπειτα θα συνεχίσετε με τα πόδια. Είναι παραλία με χρυσή χοντρή άμμο. Ο Αγιος Σώστης είναι ίσως η ομορφότερη παραλία της Σερίφου. Ουσιαστικά πρόκειται για μια παχιά λωρίδα στρωμένη με χοντρή άμμο, που ενώνει δύο καταγάλανους κόλπους.
Στην Ψιλή Άμμο (κυριολεκτικά) να πάτε όποτε δεν φυσάει βοριάς. Είναι αβαθής παραλία κατάλληλη για μικρά παιδιά. Εξαίρετο μπάνιο θα κάνετε και στα βράχια κάτω από τον Φάρο του Κάβο Σπαθί. Τα βράχια έχουν σκιά και τα νερά είναι υπέροχα. Στον Όρμο Κουταλά υπάρχουν τρεις πανέμορφες παραλίες: η Βάγια που είναι άδεντρη τελείως, το Γάνεμα που έχει και άμμο και βότσαλο με κάποια αρμυρίκια και ο Κουταλάς που βρίσκεται στο ενδιάμεσο. Η Συκαμιά είναι η μεγαλύτερη αμμουδιά του νησιού με νερά κρυστάλλινα και πεντακάθαρα, αρκεί να μη φυσάει βοριάς. Τέλος, αξίζει να επισκεφθείτε το μοναστήρι των Ταξιαρχών, φρουριακό κτίσμα του 16ου αιώνα. Εκεί δοκίμασα το καλύτερο κρασί του νησιού.
Πώς θα πάτε: Μόνο ακτοπλοϊκώς. Υπάρχουν καθημερινά δρομολόγια με συμβατικά και με «γρήγορα». Το ταξίδι με το «γρήγορο» διαρκεί μόλις 2,5 ώρες, ενώ με συμβατικό πλοίο θα χρειαστείτε περίπου 4,5 ώρες.
Πού να φάτε: «Κυρία Μαργαρίτα», Λιβάδι. Το κατσίκι είναι από το κτήμα τους, τα ψάρια απ’ την τράτα τους και το κρασί από τ’ αμπέλι τους. «Το Γάνεμα», παραλία Γάνεμα. Μπροστά στη θάλασσα, μαγειρευτά από την κυρά Γιαννούλα και ψάρια ψημένα από τον Γιώργο. «Κύκλωπας», Μέγα Λιβάδι. Τηλεφωνήστε πρώτα να σφάξει τον κόκορα για να ‘ναι έτοιμος μέχρι να φτάσετε. Εχει δικό του κρασί, σκληρή μυζήθρα και ζαρζαβατικά απ’ τον κήπο. «Ταβέρνα του Γεροντάρη», Παναγιά. Θα φάτε μακαρόνια hand made, κοτόπουλο από τα δικά του, τυρί και κόκκινο κρασί. Ψιλή Αμμος. Ό,τι πάρετε με γεύση ξύλου, από τον φούρνο της αυλής.
Τι να ψωνίσετε: Οσο και αν σας φαίνεται παράξενο η Σέριφος παράγει εξαιρετικά πορτοκάλια, μόνο που δυστυχώς δεν θα τα προλάβατε. Μπορείτε όμως να βρείτε πολύ καλό μέλι αν ψάξετε.
