Το «νησί της Αποκάλυψης», η «Ιερουσαλήμ του Αιγαίου»: Ένα σημείο αναφοράς για τον χριστιανικό κόσμο. Ενας τόπος ψυχικής ανάτασης, γαλήνης, περισυλλογής. Ενας προορισμός κοσμοπολίτικος, εκλεπτυσμένος, εστέτ. Οι ομορφιές της δεν είναι κραυγαλέες, οι παραλίες της δεν είναι εξωτικές. Η Χώρα της, όμως, λάμπει. Καταυγάζει το φως της απίθανης ομορφιάς και της σπουδαίας αρχιτεκτονικής της κληρονομιάς σε όλο το Αιγαίο.
Η φήμη της Πάτμου είναι διεθνής -και όχι μόνο ως θρησκευτικού και προσκυνηματικού προορισμού. Η Χώρα, μαζί με τη μονή του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου και το Σπήλαιο της Αποκάλυψης είναι ενταγμένη από το 1999 στον κατάλογο των Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO. Μέσα από τα αφιερώματά τους, η Figaro και το Reader’s Digest προτείνουν την Πάτμο ως ένα από τα ωραιότερα νησιά της Ελλάδας. Η Ψιλή Αμμος θεωρείται από το Travel & Leasure ως μια από τις καλύτερες «μυστικές παραλίες» της Ευρώπης. Και ο Γροίκος είναι ενταγμένος από τον Διεθνή Οργανισμό «The most beautiful bays in the world», στο πρόγραμμα των ωραιότερων κόλπων του κόσμου.
Σπουδαίοι άνθρωποι πέρασαν από αυτό το νησί, το βορειότερο των Δωδεκανήσων. Ο Όσιος Χριστόδουλος με τους μοναχούς του, σπουδαίοι ηγούμενοι, προσκυνητές από όλο τον κόσμο, μετανάστες, καπεταναίοι και αστοί. Άνθρωποι του πνεύματος, καλλιτέχνες, επώνυμοι. «Ὅ,τι έχεις μέσα σου, η Πάτμος θα σου το βγάλει σε μεγέθυνση», λένε. Μια ισχυρή, θαυμαστή ενέργεια κυκλοφορεί, αναμιγνύεται με τη μυρωδιά των πεύκων, τα θερμά και ψυχρά ρεύματα που σε χαϊδεύουν στις διαδρομές σου σ’ όλο το νησί. Διαδρομές απ’ όπου αγναντεύεις διαρκώς το πέλαγος, διακρίνεις τα άσπρα σπίτια των οικισμών και τις παραλίες, τα «Καθίσματα» των παλιών μοναχών, τα ιστιοπλοϊκά και τα κρουαζιερόπλοια, τις βραχονησίδες. Κι όταν υψώνεις το βλέμμα, η μονή του Θεολόγου με το στιβαρό τείχος της μοιάζει σαν να ήταν εκεί από πάντα. Παντοδύναμη, με ιστορία αιώνων και περιουσία αμύθητη, καθόρισε την ιστορία αυτού του τόπου και συνεχίζει να είναι πανταχού παρούσα σε κάθε στιγμή της ζωής του.
Στη σιωπή των κατανυκτικών χώρων του μοναστηριού, όπως και στη Σπηλιά της Αποκάλυψης, άνθρωποι προσεύχονται και διαλογίζονται ψάχνοντας μέσα στους δαιδάλους της ψυχής τους απαντήσεις σε υπαρξιακά ερωτήματα. Έτσι είναι κι έτσι θα παραμείνει η Πάτμος: ένα νησί όπου ο εσώτερος εαυτός θέλει να αποκαλυφθεί.
