Ατάκτως ερριμμένοι, σαν κομμάτια ενός ανολοκλήρωτου τρισδιάστατου παζλ, οι πύργοι της Οξυάς ονομάστηκαν και θεόχτιστα καθώs η ανθρώπινη φαντασία «είδε» σε αυτό το μοναδικό γεωλογικό φαινόμενο τη θεϊκή παρέμβαση. Δεξιά και αριστερά του δρόμου, που οδηγεί από το Μονοδένδρι έωs την Οξυά, οι στήλες με τις σχιστολιθικές πλάκες, αποκομμένες η μία από την άλλη, δημιουργούν ένα φυσικό «πάρκο» ή αλλιώς ένα πέτρινο δάσος που θυμίζει τις σκεπές των Ζαγορίσιων σπιτιών.
Αυτή η παράξενα όμορφη διαδρομή θα σας φέρει στο ξέφωτο-είναι ο χώρος στάθμευσης. Από εδώ θα πρέπει να συνεχίσετε με τα πόδια στο καλντερίμι το οποίο έπειτα από περίπου πέντε λεπτά θα σας οδηγήσει μέχρι ένα προστατευτικό στηθαίο. Βρίσκεστε στη θέση Οξυά, πάνω από το φαράγγι του Βίκου, σε ένα από τα ομορφότερα σημεία του Ζαγορίου το οποίο φυσιολογικά μόνο αγρίμια θα μπορούσαν να προσεγγίσουν.
Κάτω από τα πόδια σας, το χάος. Κι εσείς παρατηρείτε τον ήλιο που βάφει με χρώμα τις πλαγιές και τα πουλιά που φτιάχνουν φωλιές στα βράχια. Σας χωρίζουν 900 μέτρα από την κοίτη του φαραγγιού, το ίδιο ισχύει και για την αντικρινή Μπελόη. Αν αγαπάτε την πεζοπορία μπορείτε να φτάσετε μέχρι εδώ ή στην Μπελόη και μετα πόδια.
