Σήμερα η Ιερά Μονή λειτουργεί ως μουσείο. H ίδρυσή της τοποθετείται πριν από τις αρχές του 16ου αιώνα, όπως μαρτυρά n αυτοβιογραφία δύο τοπικών ασκητών με αρχοντική καταγωγή, των Οσίων Νεκταρίου και Θεοφάνους των Αψαράδων. 'Εχει καταστραφεί δύο φορές από πτώσεις βράχων-πήρε τη σημερινή της μορφή κατά τα χρόνια της ηγουμενίας Ανανία. H μονή αποτελείται από το Καθολικό και τα αναστηλωμένα κελιά στη βόρεια και τη νότια πλευρά του.
Στα νότια κελιά δολοφονήθηκε ο Αλή πασάς των Ιωαννίνων τον Ιανουάριο του 1822. Σήμερα, στα κελιά αυτά λειτουργεί μουσείο της προεπαναστατικής περιόδου, ενώ στα βόρεια φιλοξενείται συλλογή χειρογράφων και παλαιτύπων από τις μονές του νησιού. Το Καθολικό είναι βασιλική μικρών διαστάσεων, με νεότερο χαγιάτι στη νότια πλευρά και ψηλότερο γυναικωνίτη στα δυτικά. Δύο ξύλινες κιονοστοιχίες χωρίζουν το εσωτερικό του σε τρία κλίτη.
Στο νότιο τοίχο του ναού έχουν ενσωματωθεί τμήματα από τους προγενέστερους ναούς. Τοιχογραφίες σώζονται μόνο εξωτερικά του νότιου τοίχου και ανήκουν σε τέσσερις χρονολογικές φάσεις: στους 15ο, 16ο, 17ο και 19ο αιώνες. Ενδιαφέρον παρουσιάζει και το ξυλόγλυπτο τέμπλο, με επίχρυσο ανάγλυφο πάνω σε μπλε και κόκκινο φόντο, που αποτελεί σύνθεση παλαιότερου ξυλόγλυπτου του 16ου-17ου αιώνα και νεότερων κατασκευών. Οι δεσποτικές εικόνες χρονολογούνται στο 19ο αιώνα.
