Είναι τέτοια η ποικιλομορφία των ελληνικών παραλιών, τέτοια η συναρπαστική εναλλαγή τους, που ό,τι έχει γραφτεί και ειπωθεί για αυτές δικαιολογείται. Αυτό που δεν δικαιολογείται είναι η εμμονή-που αποβαίνει ψυχαναγκασμός για πολλούς-να αποθεώνoνται και να ανεβαίνουν στην κορυφή του ψηφιακού κόσμου παραλίες που είναι συναρπαστικές μόνο στις φωτογραφίες. Αυτή η καρτποσταλική λογική που έχει επικρατήσει στο ταξιδιωτικό σύμπαν και πριμοδοτεί την εικόνα από την ουσία με τέτοια επιφανειακότητα που θυμίζει λουόμενη που κολυμπάει χωρίς να βρέχει τα μαλλιά της ή κολυμβητή που κάνει βουτιές με κλειστά τα μάτια.
Η επικράτηση της εικόνας σε όλη τη μοντέρνα κουλτούρα είναι δεδομένη, αλλά στο απόλυτο debate του ελληνικού καλοκαιριού, η εικόνα αυτή θα μπορούσε να είναι διαφορετική. Να έχει λίγο περισσότερο βάθος πεδίου και να απεικονίζει έστω και νοητά την αίσθηση που μεταδίδει η παραλία. Το πώς μας κάνει να νιώθουμε όταν την περπατάμε και όταν χαιρόμαστε τα νερά της. Σε απόσταση 45 χιλιομέτρων νότια από την πόλη του Ρεθύμνου, ανάμεσα στον Πλακιά και το Ροδάκινο, βρίσκεται ένας μεγάλος κόλπος με τρεις ερημικές παραλίες του νομού Ρεθύμνου, τα Κλίματα.
Το όνομά τους τα Κλίματα το πήραν από το πλήθος των κληματαριών που υπήρχαν σε αυτήν την τοποθεσία στο παρελθόν. Τα Κλίματα έχουν ψιλό βότσαλο, βράχια και καθαρά νερά, και προτιμώνται συνήθως από γυμνιστές. Η παραλίες αυτές, είναι ανοργάνωτες. Στην πρώτη παραλία των Κλιμάτων, και τη δυτικότερη από τις τρεις, μπορείτε να συνεχίσετε μέσα από το χωματόδρομο μέχρι να φτάσετε στην παραλία Κόρακας. Οι άλλες δύο παραλίες είναι πιο ερημικές, και μπορείτε να τις προσεγγίσετε εύκολα με τα πόδια από την πρώτη παραλία.
